Svensk-Polsk ordbok »

kam betyder på polska

SvenskaPolska
brännmärka [-märkte -märkt] verb

wypalaćverb
wykonywać rozpalonym narzędziem wzór, znak na jakimś materiale, powierzchni

bröstbenskam

grzebień(anatomia, anatomiczny) wystający, zgrubiały fragment kości, miejsce przyczepu mięśni lub błon międzykostnych;

cellkamrat [~en ~er] substantiv

współwięzieńnoun
ktoś, z kim się jest wspólnie uwięzionym

dekameter

dekametr(metrologia, metrologiczny) jednostka długości równa dziesięciu metrom;

dödskamp [~en ~er] substantiv

agonianoun
stan bezpośrednio poprzedzający zgon;

eldbekämpande

strażackizwiązany ze strażą pożarną, dotyczący straży pożarnej

femkamp [~en ~er] substantiv

pięciobój(sport, sportowy) dyscyplina sportowa, która składa się z pięciu części;
noun

filmkamera [~n -kameror] substantiv

kameranoun
urządzenie do nagrywania ruchomego obrazu, często również z dźwiękiem;

finkamma [~de ~t] verb

przeczesaćverb

förkämpe [~n -kämpar] substantiv

czempion(sport, sportowy) aktualny mistrz jakiejś dyscypliny
noun

mistrzowskinoun
właściwy mistrzowi

rzecznik(książkowy) osoba występująca w obronie kogoś lub czegoś, popierająca jakąś sprawę
noun

gaskammare [~n; pl. -kamrar el. ~, best. pl. -kamrarna el. -kammarna] substantiv

komora gazowanoun
urządzenie służące do wykonywania kary śmierci przez zagazowanie skazańca;

grå kamskivling

muchomor mglejarka(mikologia, mikologiczny) Amanita vaginata, gatunek grzyba z rodziny muchomorowatych o prążkowanej powierzchni kapelusza;

gravkammare [~n; pl. -kamrar el. ~, best. pl. -kamrarna el. -kammarna] substantiv

kryptanoun
podziemne pomieszczenie w kościele przeznaczone do przechowywania relikwii lub chowania zmarłych;

skämma [skämde, skämt, skämd n. skämt, pres. skämmer, imper. skäm] verb

psućverb

szpecićverb

skämmas [skämdes, skämts, pres. skäms, imper. skäms] verb

płonąć ze wstyduverb

wstydzić sięverb

internetkampanj

gównoburza(środowiskowy) (grubiański, grubiańsko) zażarta dyskusja, w której argumenty merytoryczne nie mają znaczenia

lekamen [best. ~] substantiv

ciałonoun
organizm ludzki lub zwierzęcy

livskamrat [~en ~er] substantiv

towarzysz życianoun
partner życiowy

oförskämd [oförskämt ~a] adjektiv

bezczelnyadjective
cechujący się bezczelnością, zbytnią pewnością siebie, zuchwałością

oförskämt

bezczelnie

pappaskämt

suchar(slangowo) nieśmieszny żart

partikamrat [~en ~er] substantiv

towarzysz(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) członek partii, organizacji robotniczej
noun

siamesisk kampfisk

bojownik wspaniały(ichtiologia, ichtiologiczny) Betta splendens Regan, słodkowodna ryba z rodziny guramiowatych, pochodząca z Azji Południowo-Wschodniej;

sjukamp [~en ~er] substantiv

siedmiobój(sport, sportowy) dyscyplina lekkoatletyczna, składająca się z siedmiu konkurencji
noun

skam [~men] substantiv

hańba(książkowy) coś, co przynosi wstyd, stanowi ujmę dla honoru
noun

wstyd(psychologia, psychologiczny) niemiłe uczucie spowodowane świadomością zrobienia czegoś nieodpowiedniego, złego;
noun

skamkänsla [~n -känslor] substantiv

wstydnoun
uczucie onieśmielenia, zażenowania

skamlig [~t ~a] adjektiv

niegodnyadjective
bez honoru, godności

sromotnyadjective
okrywający wstydem lub hańbą, przynoszący hańbę albo wstyd

skamlös [~t ~a] adjektiv

bezwstydnyadjective
taki, który nie odczuwa wstydu; bez skrupułów

bezwstydnyadjective
taki, który świadczy o braku skromności

skamlöshet [~en ~er] substantiv

bezwstydnoun
nieskromność w postępowaniu

skämma bort

rozpieszczaćtraktować zbyt pobłażliwie

skampåle [~n -pålar] substantiv

pręgierznoun

skamsen [skamset skamsna] adjektiv

zawstydzonyadjective
odczuwający zawstydzenie, wstyd

skämt [~et; pl. ~] substantiv

żartnoun
coś, co zostało powiedziane lub zrobione dla rozrywki, tak, aby kogoś rozśmieszyć

1234