Polska | Svenska |
---|---|
rzecznik (książkowy) osoba występująca w obronie kogoś lub czegoś, popierająca jakąś sprawę noun | förespråkare [~n; pl. ~, best. pl. -språkarna]substantiv förfäktare [~n; pl. ~, best. pl. förfäktarna]substantiv förkämpe [~n -kämpar]substantiv försvarare [~n; pl. ~, best. pl. försvararna]substantiv vapendragare [~n; pl. ~, best. pl. -dragarna]substantiv |
rzecznik (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (urzędowy) osoba występująca, przemawiająca w czyimś imieniu, reprezentująca publicznie jakiegoś wysokiego rangą urzędnika lub instytucję; noun | förtroendeman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv målsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv ombud [~et; pl. ~]substantiv ombudsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv språkrör [~et; pl. ~]substantiv talesman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv |
rzecznik prasowy noun osoba odpowiedzialna w firmie, urzędzie lub instytucji za kontakty z prasą | talesman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv |
orzecznik (językoznawstwo, językoznawczy) nieczasownikowa część orzeczenia imiennego; noun | attribut [~et; pl. ~]substantiv |
orzecznik adjective | predikativ [~t, ~a]adjektiv |
orzecznikowy (gramatyka) związany z orzecznikiem, dotyczący orzecznika |