Svensk-Polsk ordbok »

kam betyder på polska

SvenskaPolska
kamp

bojowyzwiązany z walką

kamp [~en, ~er] substantiv

szkapanoun

kamp [~en, ~er]

chabeta(potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) lichy, chudy koń

walkasiłowe lub zbrojne rozstrzyganie konfliktu

kämpa [~de ~t] verb

walczyćverb
toczyć walkę, uczestniczyć w walce

Kampala

Kampala(geografia, geograficzny) stolica Ugandy;

Kampanien

Kampania(geografia, geograficzny) (administracja) region administracyjny w południowych Włoszech;

kampanil [~en ~er] substantiv

kampanila(architektura, architektoniczny) wysmukła wieża pełniąca funkcję dzwonnicy, stojąca obok kościoła;
noun

kampanologi

kampanologianauka o tradycyjnych dzwonach wieżowych i kościelnych;

kämpe [~n kämpar] substantiv

bojowniknoun
ktoś walczący w imię idei

działacznoun
osoba aktywna w określonej dziedzinie życia publicznego

kämpig [~t ~a] adjektiv

uciążliwyadjective
męczący, dokuczliwy

uciążliwyadjective
taki, którego wykonanie sprawia kłopot, trudności, wymaga dużego wysiłku

kamplysten [-lystet -lystna] adjektiv

bojowyadjective
wojowniczy, waleczny, skłonny do boju

wojowniczyadjective
skłonny do walki

kampsport [~en ~er] substantiv

sztuka walki(sport, sportowy) umiejętność walki wręcz, niekiedy bronią białą, zdobywana poprzez trening;
noun

Kampuchea

Kampucza(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (geografia, geograficzny) nazwa Kambodży w latach 1976–1989;

kampucheansk

kampuczański(historia, historyczny, historycznie) dotyczący Kampuczy ((współcześnie) Kambodża)

kamrat [~en ~er] substantiv

kamratnoun
towarzysz, kompan

koleganoun
towarzysz pracy, nauki lub zabawy

koleżankanoun

towarzysz(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) członek partii, organizacji robotniczej
noun

kamrer [~en ~er] substantiv

główny księgowynoun

Kamtjatka

Kamczatka(geografia, geograficzny) półwysep w północno-wschodniej części Azji;

anmärka [-märkte -märkt] verb

zauważyćverb
zrobić uwagę, uświadomić kogoś o czymś

arbetskamrat [~en ~er] substantiv

koleganoun
towarzysz pracy, nauki lub zabawy

koleżankanoun
towarzyszka pracy

bekämpa [~de ~t] verb

rozgrywkaverb
zmaganie, spór, rywalizacja przeciwstawnych sił

starcie(sport, sportowy) część walki sportowej
verb

starcieverb
ostra wymiana zdań

tępićverb
zwalczać, dążyć do wyeliminowania kogoś lub czegoś; prześladować

tłuc(potocznie, potoczny) mocno bić jeden drugiego
verb

zwalczaćverb
działać przeciwko komuś lub czemuś

bergskam [~men ~mar] substantiv

czub(zoologia, zoologiczny) kępka piór lub sierści na głowie
noun

kitanoun
pęk piór lub włosia, używany jako ozdoba nakrycia głowy albo końskiej uprzęży

bilkamera

kamera samochodowa

bita huvudet av skammen

najeść się wstydu

nie mieć wstydu za grosz

blodskam [~men] substantiv

incest(rzadki, rzadko używany) obcowanie płciowe z kimś blisko spokrewnionym
noun

brännmärka [-märkte -märkt] verb

smagaćverb
wyrażać pogardę

123