Svensk-Polsk ordbok »

inge betyder på polska

SvenskaPolska
åttaåring [~en ~ar] substantiv

ośmiolateknoun
chłopiec mający osiem lat

ośmiolatkanoun

åttahörning [~en ~ar] substantiv

ośmiokąt(matematyka, matematyczny) figura geometryczna mająca osiem kątów;
noun

åttioåring [~en ~ar] substantiv

osiemdziesięciolateknoun
osoba w wieku 80-89 lat

automatisering [~en ~ar] substantiv

automatyzacjanoun
wprowadzanie automatów, ułatwień technicznych poprawiających pracę

automatyzowanienoun
czynienie czegoś automatycznym

avbildning [~en ~ar] substantiv

kukłanoun
przedmiot wykonany na podobieństwo postaci człowieka, zwykle przedstawionej karykaturalne

avdelning [~en ~ar] substantiv

kapituła(kościelny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) organ kolegialny w Kościele katolickim złożony z duchownych;
noun

wydziałnoun
dział urzędu obejmujący określony zakres spraw

avfälling [~en ~ar] substantiv

odstępcanoun
ktoś, kto odstąpił od dotychczas wyzwanych ideałów

avfallshantering [~en] substantiv

gospodarka odpadaminoun

avfasning [~en ~ar] substantiv

ukosnoun
ukośna powierzchnia

avfolkning [~en] substantiv

depopulacjanoun
wyludnienie, zmniejszenie stanu zaludnienia

wyludnienienoun
depopulacja, spadek liczby ludności

avföring [~en ~ar] substantiv

fekalianoun
odchody ludzkie gromadzące się w kanalizacji i szambach;

kał(fizjologia, fizjologiczny) wydalone, niestrawione resztki pokarmowe;
noun

odchody(fizjologia, fizjologiczny) stałe pozostałości trawienne i ciekłe, produkty przemiany materii wydalane jako kał i mocz
noun

stolec(fizjologia, fizjologiczny) (medycyna, medyczny) odchody ludzkie lub zwierzęce
noun

avgränsning [~en ~ar] substantiv

demarkacjanoun
wytyczenie granicy pomiędzy dwoma obszarami

avhandling [~en ~ar] substantiv

habilitacja(potocznie, potoczny) rozprawa naukowa wymagana podczas procedury habilitacji (1.1), rozprawa habilitacyjna
noun

avhumanisering [~en ~ar] substantiv

dehumanizacjanoun
pozbawienie czegoś cech właściwych człowiekowi

avhysning [~en ~ar] substantiv

eksmisja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przymusowe usunięcie kogoś wraz z dobytkiem i domownikami z nieruchomości lub lokalu na podstawie wyroku sądowego albo decyzji administracyjnej w celu wydania tych rzeczy wierzycielowi;
noun

ewikcja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) sądowne lub administracyjne pozbawienie prawa własności
noun

avhyvling [~en ~ar] substantiv

buranoun

nagananoun
upomnienie za niewłaściwe postępowanie lub za wykroczenie

zbesztanienoun

avisering [~en ~ar] substantiv

melduneknoun
oficjalnie przekazana informacja

avkastning [~en ~ar] substantiv

dochód(księgowość) suma wpływów (przychodów) pomniejszona o koszty ich uzyskania;
noun

oddawanienoun
odpłacanie komuś za coś w podobny sposób

oddawanienoun
zwracanie czegoś komuś

zdawaćnoun
przekazywać stanowisko, funkcję lub odpowiedzialność za coś

zysk(ekonomia, ekonomiczny) (finanse, finansowy) (księgowość) przewyższenie wpływów nad wydatkami, dochód ze sprzedaży
noun

avknoppning [~en ~ar] substantiv

odkład(pszczelarstwo, pszczelarski) celowo wydzielona przez pszczelarza część plastrów z istniejącej rodziny pszczelej np. w celu utworzenia nowej
noun

avkolonisering [~en ~ar] substantiv

dekolonizacja(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) proces uzyskiwania niezależności państwowej przez terytoria będące koloniami; obalanie systemu kolonialnego, likwidacja kolonializmu;
noun

avkomling [~en ~ar] substantiv

nasienie(dawniej, dawny) ród, potomstwo, dziecko
noun

potomek(książkowy) dziecko (w stosunku do rodziców), także dalszy następca (wnuk, prawnuk)
noun

zstępny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) potomek danej osoby;
noun

avkriminalisering [~en ~ar] substantiv

dekryminalizacjanoun
ograniczenie zakresu i złagodzenie kary ustawowej za określone przestępstwa

avkylning [~en ~ar] substantiv

oziębienie(fizyka, fizyczny) spadek temperatury
noun

avlagring [~en ~ar] substantiv

osad(chemia, chemiczny) substancja nierozpuszczalna, wydzielająca się z roztworu w postaci ciała stałego;
noun

3456