Svensk-Polsk ordbok »

gå betyder på polska

SvenskaPolska
upp

wschodzićwychodzić zza horyzontu, zjawiać się na niebie (głównie o ciałach niebieskich)

wzruszaćporuszając czymś, zmieniać położenie składników tego

upp för

jutrzenka(książkowy) (poetycki, poetycko) poranna jasność przed pojawieniem się słońca

świtaćo myśli pojawiać się

upp i rök

puścić z dymemstracić, zniszczyć, zaprzepaścić

pójść z dymem

upp i vikt

przybieraćstawać się zasobniejszym w coś, intensywniejszym

tyćzwiększać swoją masę za sprawą przyrostu tkanki tłuszczowej

wzmagaćprzybierać na sile

ur väg

ustępowaćdawać wolne miejsce lub drogę

ut

kończyćprzerywać jakiś stan

nieważny(administracja) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) po upływie terminu obowiązywania

przeterminować się

ukończyć

umawiać(potocznie, potoczny) spotykać się ze sobą, będąc parą w nieformalnym związku

wychodzić(zobacz) wyjść (aspekt dokonany)

wychodzićbyć skierowanym na coś

wyjśćopuścić jakieś miejsce

wypłynąćpojawić się w postaci kropel lub strużki cieczy

ut på

polegaćna czymś działać według jakiejś reguły, zasady

vilse

zabłądzićstracić orientację w terenie i nie móc znaleźć dalszej drogi

åt sida

ustępowaćdawać wolne miejsce lub drogę

över

kończyćprzerywać jakiś stan

przechodzićbyć przekazywanym, krążyć między obiektami lub osobami

przekraczaćprzechodzić, przedostawać się przez coś

przemijaćkończyć się bezpowrotnie

przewyższaćprześcigać kogoś, być lepszym

ustępowaćprzestawać (lub coraz mniej) się objawiać lub występować

över Rubicon

przekroczyć Rubikonzrobić decydujący krok; przekroczyć granicę, za którą decyzja jest nieodwołalna

ende [~t] substantiv

chodzenienoun
poruszanie się pieszo

chód(sport, sportowy) sport i dyscyplina olimpijska
noun

pieszynoun
osoba, która porusza się na własnych nogach

pieszynoun
poruszający się jedynie na własnych nogach

gata [~n -gator] substantiv

deptaknoun
ulica, aleja lub plac tylko dla pieszych

ng

chódchodzenie, (zobacz) krok

chód sportowy(sport, sportowy) konkurencja lekkoatletyczna polegająca na pokonywaniu trasy chodem;

razpojedyncza realizacja czynności

szlak(turystyka, turystyczny) znakowana ścieżka do uprawiania turystyki pieszej, rowerowej, narciarskiej itp.;

ng [~en, ~ar] substantiv

dróżkanoun

ng på ng

ciąglecyklicznie, co i rusz

1234