Svensk-Polsk ordbok »

fall betyder på polska

SvenskaPolska
olycksfall [~et; pl. ~] substantiv

wypadeknoun
nieszczęśliwe zdarzenie, w którym ktoś ucierpiał

överfall [~et; pl. ~] substantiv

najazdnoun
zbrojna agresja

överfallsvärn

jaz(technologia, technika, techniczny) zapora, tama;

påfallande adjektiv

wybitnyadjective
o dużym nasileniu, znaczny, wyraźny

pappersavfall [~et] substantiv

makulaturanoun
niepotrzebny, zużyty lub zniszczony papier przeznaczony do recyklingu;

psykfall [~et; pl. ~] substantiv

psycholnoun

psycholkanoun

samfälld [-fällt ~a] adjektiv

jednogłośnyadjective

wspólnyadjective
charakterystyczny w równym stopniu dla grupy osób lub rzeczy

wspólnyadjective
należący lub używany przez kilka osób

wspólnyadjective
wykonywany razem przez kilka osób

samfällt

jednogłośnie

jednomyślnie

wspólnie

sammanfalla [-föll, -fallit, pres. -faller] verb

zbiegaćverb
odbywać się w jednym czasie

sedeförfall

zepsucierozkład moralności

självfallen [-fallet -fallna] adjektiv

oczywistyadjective
taki, który jest bezsporny, jasny, pewny, określony; taki, co do którego nie ma wątpliwości, którego nie trzeba objaśniać

självfallet adverb

oczywiścieadverb
partykuła wyrażająca brak wątpliwości

skrattanfall [~et; pl. ~] substantiv

głupawka(potocznie, potoczny) (żartobliwie) niekontrolowany napad śmiechu; stan bezmyślnej wesołości – często zaraźliwej
noun

skyfall [~et; pl. ~] substantiv

oberwanie chmury(potocznie, potoczny) krótkotrwałe, gwałtowne i bardzo obfite opady deszczu
noun

slaganfall [~et; pl. ~] substantiv

wylew(potocznie, potoczny) (medycyna, medyczny) udar mózgu
noun

sönderfall [~et; pl. ~] substantiv

rozkładnoun
proces lub wynik gnicia

rozpadnoun
podzielenie na części

ta tillfället i akt

nie zasypiać gruszek w popielewykorzystywać każdą nadarzającą się okazję, sposobność

tillfälle [~t ~n] substantiv

okazjanoun
sytuacja sprzyjająca komuś lub czemuś

wydarzenienoun
to, co się stało

tillfällig [~t ~a] adjektiv

doczesnyadjective
przemijający, związany z życiem ziemskim, bez większego znaczenia w perspektywie wiecznego życia

ziemski(książkowy) doczesny (zwłaszcza w opozycji do życia pozagrobowego)
adjective

tillfällighet [~en ~er] substantiv

fart(potocznie, potoczny) szczęście
noun

zbieg okolicznościnoun
przypadkowe, równoczesne nastąpienie dwóch lub więcej wydarzeń pozostających w pewnej relacji do siebie

tillfälligtvis adverb

przypadkowoadverb
wskutek przypadku lub zbiegu okoliczności

undfallande adjektiv

ustępliwyadjective
o człowieku, instytucji itp.: taki, który jest skłonny do ustępstw

undfallen [-fallet -fallna] adjektiv

ustępliwyadjective
o człowieku, instytucji itp.: taki, który jest skłonny do ustępstw

undfallenhet [~en] substantiv

uległośćnoun
cecha tego, co uległe; cecha tych, którzy są ulegli

ustępliwośćnoun
cecha tego, co ustępliwe; cecha tych, którzy są ustępliwi

utfall [~et; pl. ~] substantiv

efektnoun
osiągnięcie, wynik

rezultatnoun
wynik, skutek, efekt jakiegoś działania lub braku działania

vattenfall [~et; pl. ~] substantiv

wodospadnoun
swobodny, pionowy spadek wody rzecznej, spowodowany różnicą poziomów dna koryta rzeki

Venus flugfälla

muchołówka(botanika, botaniczny) Dionaea, rodzaj roślin z rodziny rosiczkowatych;

vindfälle [~t ~n] substantiv

wiatrołomnoun
drzewa powalone wiatrem;

3456↑

Sökhistorik

    Online ordböcker

    Fler kuriosa