drift betyder på polska

Svenska	Polska
drift [~en ~er] substantiv	instynkt(biologia, biologiczny) wrodzona zdolność żywych organizmów do złożonych, celowych działań, swoistych dla danego gatunku i ważnych dla przetrwania; noun służka(architektura, architektoniczny) w gotyku: cienka kolumienka przylegająca do filaru, podtrzymująca sklepienie; noun tłuc(potocznie, potoczny) przemieszczać się bez celu, włóczyć się noun
driftig [~t ~a] adjektiv	obrotnyadjective rzutkiadjective
driftkucku [~n ~ar] substantiv	pośmiewiskonoun obiekt kpin i szyderstw
avdrift [~en ~er] substantiv	dryf(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) znoszenie jednostki pływającej z kursu pod wpływem wiatru; noun
bedrift [~en ~er] substantiv	dokonanienoun osiągnięcie, sukces osiągnięcienoun coś, co zostało osiągnięte
gruvdrift [~en] substantiv	górnictwonoun dział przemysłu zajmujący się wydobywaniem z ziemi kopalin użytecznych i jej przygotowania do zastosowania w różnych dziedzinach przemysłu;
kontinentaldrift [~en] substantiv	epejroforeza(geologia, geologiczny) poziome ruchy kontynentów skutkujące zmianami ich położenia względem siebie i względem biegunów; noun
överdrift [~en ~er] substantiv	przesadanoun wyolbrzymione przedstawianie czegoś, pojmowanie czegoś z nadmierną afektacją, nienaturalność

Sökhistorik