Svensk-Polsk ordbok »

deg betyder på polska

SvenskaPolska
deg [~en ~ar] substantiv

ciasto(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) surowy półprodukt, gęsta masa powstała z połączenia mąki z wodą, mlekiem lub innymi spożywczymi produktami;
noun

forsa(potocznie, potoczny) pieniądze
noun

hajs(slangowo) pieniądze
noun

degel [~n deglar] substantiv

tygiel(laboratoryjny, związany z laboratorium) (technologia, technika, techniczny) element wyposażenia laboratoryjnego, naczynie o kształcie podobnym do kubka, służące do wykonywania operacji na substancjach stałych wymagających wysokiej temperatury, np. suchej destylacji, stapiania metali itd.
noun

degenerativ [~t ~a] adjektiv

zwyrodnieniowy(biologia, biologiczny) (medycyna, medyczny) związany ze zwyrodnieniem
adjective

degenerera [~de ~t] verb

degradowaćverb
obniżać komuś stopień wojskowy, zwykle karnie

gnić(przenośnie, przenośnia) ulegać degeneracji
verb

zwyrodnialecverb
człowiek wynaturzony, wypaczony; degenerat

degenererad

zwyrodniałytaki, który uległ degeneracji, zwyrodniał

degradera [~de ~t] verb

degradowaćverb
tracić korzystne cechy

idegran [~en ~ar] substantiv

cis(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) rodzaj roślin z rodziny cisowatych;
noun

cisowynoun
będący częścią cisa

cisowynoun
składający się z cisa

cisowynoun
wykonany z drewna lub innej części cisa

smältdegel [~n -deglar] substantiv

tygiel(laboratoryjny, związany z laboratorium) (technologia, technika, techniczny) element wyposażenia laboratoryjnego, naczynie o kształcie podobnym do kubka, służące do wykonywania operacji na substancjach stałych wymagających wysokiej temperatury, np. suchej destylacji, stapiania metali itd.
noun

tygiel(przenośnie, przenośnia) miejsce, w którym zachodzi wiele zmian społecznych, w którym mieszają się narodowości, wyznania itd.
noun

surdeg [~en ~ar] substantiv

zaczynnoun

zakwas(spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) rozmnożona kultura bakterii stosowana do zakwaszania, np. przy produkcji przetworów mlecznych, pieczywa;
noun

tidegärd [~en ~er] substantiv

Liturgia godzin(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (kościelny) codzienna modlitwa liturgiczna Kościoła katolickiego;
noun

tveeggad [-eggat ~e] adjektiv

dwusiecznyadjective

obosieczny(przenośnie, przenośnia) niebezpieczny dla obu stron konfliktu, mogący zwrócić się przeciwko obu stronom
adjective

obosiecznyadjective
mający ostrze z obu stron