vis w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| vi ses | tymczasemforma pożegnania na krótki okres |
| ackvisitör [~en ~er] substantiv | akwizytornoun |
| adjektivisk [~t ~a] adjektiv | przymiotnikowy(językoznawstwo, językoznawczy) odnoszący się do przymiotnika, mający charakter przymiotnika, utworzony od przymiotnika, będący przymiotnikiem |
| aktivism [~en] substantiv | aktywizmnoun |
| aktivist [~en ~er] substantiv | aktywistanoun aktywistkanoun działacznoun |
| ansjovis [~en ~ar] substantiv | chudzielec(potocznie, potoczny) chudy człowiek sardela(ichtiologia, ichtiologiczny) Engraulis, mała ryba morska żyjąca w ławicach poławiana w celach spożywczych; |
| anvisa [~de ~t] verb | przydzielaćverb przywozićverb przyznawaćverb |
| anvisning [~en ~ar] substantiv | przekaznoun przelew(bankowość, bankowy) przeniesienie danej sumy środków pieniężnych z jednego rachunku (konta) na inny |
| atavism [~en ~er] substantiv | atawizmnoun |
| atavistisk [~t ~a] adjektiv | atawistycznyadjective |
| audiovisuell [~t ~a] adjektiv | audiowizualnyadjective |
| av skadan blir man vis | mądry Polak po szkodzieo charakterystycznym dla Polaków uczeniu się na błędach już popełnionych zamiast przewidywania negatywnych skutków |
| av skadan blir man vis, men inte rik | mądry Polak po szkodzieo charakterystycznym dla Polaków uczeniu się na błędach już popełnionych zamiast przewidywania negatywnych skutków |
| avisera [~de ~t] verb | powiadamiaćverb |
| avisering [~en ~ar] substantiv | melduneknoun |
| avvisa [~de ~t] verb | gardzićverb odpieraćverb |
| avvisande adjektiv | odrzucaćadjective |
| bevis [~et; pl. ~] substantiv | dowód(matematyka, matematyczny) skończony ciąg zdań wykazujący prawdziwość twierdzenia; dowódnoun garować(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) o cieście: będąc pozostawionym na pewien czas, powiększać swoją objętość świadectwonoun symbolicznynoun token(informatyka, informatyczny) elektroniczny generator kodów jednorazowych do uwierzytelniania transakcji internetowych; |
| bevisa [~de ~t] verb | konstatować(książkowy) stwierdzać zaistnienie jakiegoś faktu, zdarzenia; ustalać coś udowadniaćverb zaświadczaćverb |
| bolsjevism [~en] substantiv | bolszewizm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (historia, historyczny, historycznie) doktryna działania politycznego oraz przejmowania i sprawowania władzy stworzona przez Lenina na bazie marksizmu |
| bruksanvisning [~en ~ar] substantiv | |
| nåd [~en; de åld. formerna nåde och nåder i vissa uttryck] substantiv | łaska(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dar udzielany człowiekowi przez Boga, a którego przyznanie nie jest związane z żadną zasługą łaskanoun łaskanoun |
| delvis [~t ~a] adjektiv | cząstkowyadjective częściowoadjective |
