Polski | Szwedzki |
---|---|
dowód (matematyka, matematyczny) skończony ciąg zdań wykazujący prawdziwość twierdzenia; noun | bevis [~et; pl. ~]substantiv |
dowód przedmiot, okoliczność wykazujące coś (dowodzące czegoś) | prov [~et; pl. ~] |
dowód noun przedmiot, okoliczność wykazujące coś (dowodzące czegoś) | bevis [~et; pl. ~]substantiv |
dowód osobisty (administracja) dokument identyfikujący osobę oraz poświadczający jej obywatelstwo; noun | ID-kort [~et; pl. ~]substantiv identitetshandling [~en ~ar]substantiv identitetskort [~et; pl. ~]substantiv |
dowódca (wojskowość, wojskowy) osoba kierująca grupą wojskowych; noun | anförare [~n; pl. ~, best. pl. -förarna]substantiv huvud [~et; pl. ~en, best. pl. ~ena]substantiv |
dowództwo noun miejsce urzędowania dowódcy | högkvarter [~et; pl. ~]substantiv |
dowództwo verb stanowisko i władza dowódcy | befalla [befallde befallt]verb |
dowództwo noun zespół dowódców; dowódca wraz ze sztabem | stab [~en ~er]substantiv |
rodowód noun dokument potwierdzający przynależność zwierzęcia i jego przodków do określonej rasy | antavla [~n -tavlor]substantiv |
rodowód noun dzieje rodu, wewnętrzne powiązania i graficzne przedstawienie go | genealogi [~n ~er]substantiv |
rodowód noun początek, z którego coś lub ktoś się wywodzi | källa [~n källor]substantiv |