tur w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| turturduvor | gołąbek(żartobliwie) o kimś zakochanym, pozostającym w związku |
| turvis adverb | kolejnoadverb po koleiadverb |
| abiturient [~en ~er] substantiv | abiturientnoun maturzystanoun |
| agentur [~en ~er] substantiv | agencjanoun wstawiennictwonoun |
| agrikulturell [~t ~a] adjektiv | rolniczyadjective |
| akupunktur [~en] substantiv | akupunktura(medycyna, medyczny) sztuka leczenia polegająca na wbijaniu igieł w określone miejsca na ciele człowieka; |
| akvakultur [~en ~er] substantiv | akwakultura(ekologia, ekologiczny) (rybołówstwo, rybacki) forma gospodarki ludzkiej, mająca na celu zwiększenie pozyskiwania żywności (rzadziej innych produktów) ze środowiska wodnego; |
| ångturbin [~en ~er] substantiv | turbina parowanoun |
| apertur [~en ~er] substantiv | apertura(optyka, optyczny) otwór ograniczający wiązkę światła; |
| apparatur [~en ~er] substantiv | aparaturanoun sprzętnoun |
| arkitektur [~en ~er] substantiv | architektura(architektura, architektoniczny) dziedzina techniki, a jednocześnie sztuki, która zajmuje się projektowaniem budynków i budowli; |
| armatur [~en ~er] substantiv | armaturanoun |
| Artur | Arturimię męskie; |
| Asturien | Asturia(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina geograficzna położona w północnej Hiszpanii nad Zatoką Biskajską, w średniowieczu niezależne królestwo |
| asturisk | asturyjski(językoznawstwo, językoznawczy) język zachodnioromański używany w kilku hiszpańskich prowincjach; asturyjskidotyczący Asturii, związany z Asturią |
| aventurin | awenturyn(mineralogia, mineralogiczny) rzadki minerał z gromady krzemianów, odmiana kwarcu, SiO2; |
| barbiturat [~et; pl. ~er el. ~] substantiv | barbituran(chemia, chemiczny) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) związek organiczny o właściwościach nasennych i przeciwdrgawkowych |
| binturong | binturong(zoologia, zoologiczny) Arctictis binturong, ssak leśny południowo-wschodniej Azji; |
| Bonaventura | Bonawenturaimię męskie; |
| diktatur [~en ~er] substantiv | dyktatura(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) forma sprawowania absolutnej i nieograniczonej władzy przez jedną osobę lub grupę osób; |
| dramaturg [~en ~er] substantiv | dramaturgnoun |
| dramaturgi [~n ~er] substantiv | dramatopisarstwo(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) twórczość dramatyczna |
| dramaturgisk [~t ~a] adjektiv | dramaturgicznyadjective |
| facklitteratur [~en] substantiv | literatura faktu(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) ogół piśmiennictwa o charakterze dokumentalnym; |
| faktura [~n fakturor] substantiv | faktura(ekonomia, ekonomiczny) (handel, handlowy) rodzaj dokumentu będącego dowodem transakcji kupna i sprzedaży; liczenie(rzeczownik odczasownikowy) od liczyć |
| fornturkiska | starotureckijęzyk staroturecki (1.2), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski; starotureckiodnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.; staroturkijskijęzyk staroturkijski (1.1), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski; staroturkijskiodnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.; |
| futurism [~en] substantiv | futuryzm(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (sztuka) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) awangardowy kierunek w sztuce dwudziestowiecznej powstały we Włoszech na początku XX w. manifestujący fascynację techniką, mechanizacją i dynamizmem wielkomiejskim; |
| futuristisk [~t ~a] adjektiv | futurystyczny(sztuka) związany z futuryzmem, dotyczący futuryzmu |
| futurologi [~n] substantiv | futurologianoun |
| futurum [~et; pl. ~] substantiv | czas przyszły(gramatyka) kategoria gramatyczna czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa późniejszą czynność lub późniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich; |
| hematuri | krwiomocz(medycyna, medyczny) obecność krwi w moczu |
