tum w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| tum [~men; pl. ~, best. pl. ~men] substantiv | calnoun posuwaćnoun |
| tumlare [~n; pl. ~, best. pl. tumlarna] substantiv | morświn(dawniej, dawny) (zoologia, zoologiczny) Phocoena phocoena Linnaeus, morświn zwyczajny; |
| tumma [~de ~t] verb | miętosićverb odstąpićverb umówić sięverb zgodzić sięverb |
| tumme [~n tummar] substantiv | kciuk(anatomia, anatomiczny) pierwszy palec dłoni u ssaków naczelnych, położony przeciwstawnie do pozostałych palców; |
| tumult [~et; pl. ~] substantiv | kweres(przestarzałe, przestarzały) sytuacja chaosu tumultnoun |
| tumör [~en ~er] substantiv | guz(medycyna, medyczny) patologiczny twór najczęściej w postaci nowotworu nowotwór(medycyna, medyczny) choroba rozrostowa ludzi, zwierząt i roślin polegająca na niekontrolowanej proliferacji komórek wywodzących się z danej tkanki; |
| arboretum [~et el. arboretet; pl. ~] substantiv | arboretum(ekologia, ekologiczny) wyodrębniony obszar, na którym znajduje się kolekcja drzew i krzewów, utrzymywany w celu naukowo-badawczym (np. prace nad aklimatyzacją obcych gatunków), bądź ochrony rzadkich gatunków i odmian; |
| datum [~et; pl. ~] substantiv | datanoun |
| desideratum | dezyderatżądanie, życzenie, postulat |
| dövstum [~t ~ma] adjektiv | głuchoniemyadjective |
| faktotum substantiv | faktotumnoun |
| faktum [~et; pl. ~ el. fakta, best. pl. ~en el. fakta] substantiv | faktnoun |
| hålla tummarna | trzymać kciukiżyczyć komuś powodzenia, czasem zaciskając przy tym palce |
| kvantum [~et; pl. ~ el. kvanta, best. pl. ~en el. kvanta] substantiv | kwant(fizyka, fizyczny) najmniejsza porcja o jaką może zmienić się wielkość fizyczna; |
| mellan tummen och pekfingret | na oko(potocznie, potoczny) mniej więcej, w przybliżeniu pi razy oko(potocznie, potoczny) w przybliżeniu, około |
| plurale tantum substantiv | plurale tantum(językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) rzeczownik występujący w danym znaczeniu wyłącznie w liczbie mnogiej; |
| postpartumpsykos | psychoza poporodowa(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) epizody psychozy, występujące nie później niż w 8. tygodniu po porodzie; |
| postskriptum [~et; pl. ~] substantiv | dopiseknoun |
| postum [~t ~a] adjektiv | pośmiertnyadjective |
| postumt | pośmiertniepo śmierci |
| preteritum [~et; pl. ~] substantiv | czas przeszły(gramatyka) kategoria gramatyczna czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa wcześniejszą czynność lub wcześniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich; |
| rektum | odbytnica(anatomia, anatomiczny) końcowy odcinek jelita grubego ssaków; |
| Rotuma | Rotuma(geografia, geograficzny) wyspa pochodzenia wulkanicznego na Oceanie Spokojnym, stanowiąca dependencję Fidżi; |
| scrotum | moszna(anatomia, anatomiczny) skórno-mięśniowy woreczek, w którym mieszczą się jądra, występujący u samców wielu ssaków lądowych (w tym u człowieka), znajdujący się pomiędzy prąciem i odbytem; |
| septum | przegrodacoś co dzieli lub oddziela |
| singulare tantum | singulare tantum(gramatyka) rzeczownik występujący jedynie w liczbie pojedynczej; |
| stum [~t ~ma] adjektiv | niemyadjective |
| stumfilm [~en ~er] substantiv | film niemy(filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) film bez ścieżki dźwiękowej; |
| stump [~en ~ar] substantiv | kikut(anatomia, anatomiczny) odstająca pozostałość amputowanej kończyny lub część ciała niedostatecznie wykształcona koniuszeknoun |
| tetum | tetum(językoznawstwo, językoznawczy) jeden z języków urzędowych w Timorze Wschodnim, obok portugalskiego; |
| torktumlare [~n; pl. ~, best. pl. -tumlarna] substantiv | suszarka bębnowanoun sykatywa(chemia, chemiczny) środek przyspieszający schnięcie farb olejnych i olejów; |
