słownik Polsko-Szwedzki »
fakt w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| fakt noun to, co miało lub ma miejsce w rzeczywistości; | faktum [~et; pl. ~ el. fakta, best. pl. ~en el. fakta]substantiv |
| faktoid (socjologia, socjologiczny) (publikatory) karykaturalny fakt, informacja traktowana jako prawdziwa tylko przez to, że ukazała się w mediach; noun | faktoid [~en ~er]substantiv |
| faktor (ekonomia, ekonomiczny) podmiot zajmujący się przejmowaniem za prowizję nieprzeterminowanych wierzytelności innego podmiotu (faktoranta), a następnie po nadejściu terminu płatności, wyegzekwowaniu ich; faktor musi również świadczyć wobec faktoranta dodatkowe usługi noun | faktor [~n ~er ]substantiv |
| faktor noun czynnik | faktor [~n ~er ]substantiv |
| faktoria (historia, historyczny, historycznie) placówka handlowa w odległej prowincji albo kolonii, w krajach kolonialnych umiejscawiana zwykle na wybrzeżu i ufortyfikowana; noun | faktori [~et ~er]substantiv |
| faktoryzacja | |
| faktotum noun | faktotumsubstantiv |
| faktura (ekonomia, ekonomiczny) (handel, handlowy) rodzaj dokumentu będącego dowodem transakcji kupna i sprzedaży; noun | faktura [~n fakturor]substantiv |
| faktycznie adverb zgodnie z faktami, z rzeczywistością | faktisktadverb |
| faktyczny oparty na faktach | |
| artefakt (antropologia, antropologiczny) przedmiot wykonany ludzką ręką; noun | artefakt [~en ~er]substantiv |
| artefakt (biologia, biologiczny) (medycyna, medyczny) struktura lub własność, która nie pojawiła się naturalnie w badanym zjawisku, ale jako rezultat oddziaływania zewnętrznego lub błędu pomiarowego; noun | artefakt [~en ~er]substantiv |
| benefaktor (dawniej, dawny) dobroczyńca, fundator noun | välgörare [~n; pl. ~, best. pl. -görarna]substantiv |
| kontrfaktyczny (filozofia, filozoficzny) taki, który odnosi się do zdarzeń potencjalnych lub nierzeczywistych adjective | kontrafaktisk [~t ~a]adjektiv |
| literatura faktu (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) ogół piśmiennictwa o charakterze dokumentalnym; noun | facklitteratur [~en]substantiv |
| manufaktura (historia, historyczny, historycznie) przedsiębiorstwo, w którym produkcja oparta jest na pracy ręcznej, charakterystyczne dla wczesnego kapitalizmu; noun | produktion [~en ~er]substantiv |
