tro w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| trollkarl [~en ~ar] substantiv | czarodziejnoun czarowniknoun |
| trollkvinna [~n -kvinnor] substantiv | czarodziejka(fantasy) kobieta potrafiąca czarować, rzucać czary czarodziejka(przenośnie, przenośnia) kobieta piękna, oczarowująca, uwodzicielska |
| trollslända [~n -sländor] substantiv | ważka(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) owad z rzędu ważek (Odonata Fabricius), żyjący w okolicach zbiorników wodnych podłużny, o dwóch parach skrzydeł i dużych oczach; |
| trollstav [~en ~ar] substantiv | różdżka(mitologia, mitologiczny) podłużny, drewniany przedmiot służący w baśniach i legendach do „rzucania czarów”; również rekwizyt iluzjonisty |
| tromb [~en ~er] substantiv | tornado(meteorologia, meteorologiczny) trąba powietrzna; trąbanoun |
| trombocyt [~en ~er] substantiv | trombocyt(biologia, biologiczny) podłużna komórka pozbawiona jądra odgrywająca u większości kręgowców istotną rolę w procesach krzepnięcia krwi; |
| trombocytopeni | małopłytkowość(medycyna, medyczny) zmniejszenie liczby płytek krwi poniżej prawidłowych wartości |
| trombon [~en ~er] substantiv | puzon(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument dęty blaszany, w którym wysokość dźwięku reguluje się teleskopowym suwakiem; |
| trombos [~en ~er] substantiv | zakrzepica(medycyna, medyczny) choroba polegająca na powstawaniu w żyłach zakrzepów blokujących przepływ krwi |
| tron [~en ~er] substantiv | tronnoun |
| trona [~de ~t] verb | tronowaćverb |
| tronföljd [~en ~er] substantiv | następstwonoun |
| troposfär [~en] substantiv | troposferanoun |
| trosbekännelse [~n ~r] substantiv | wyznanie wiary(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) krótki i zwięzły kanoniczny zbiór podstawowych dogmatów, wierzeń określonej religii |
| trösk [~en ~ar] substantiv | młóckanoun młockanoun |
| tröska | młócić(rolnictwo, rolniczy) łuskać ziarna z kłosów, strąków używając do tego cepów lub maszyn |
| tröskel [~n trösklar] substantiv | prógnoun |
| tröskverk [~et; pl. ~] substantiv | młocarnianoun młockarnianoun |
| tross [~en ~ar] substantiv | cuma(morski) (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) gruba lina do mocowania statków do innych jednostek pływających lub do nabrzeża; |
| tröst [~en] substantiv | pociechanoun pocieszenie(rzeczownik odczasownikowy) od pocieszyć |
| trösta [~de ~t] verb | pocieszaćverb ukoićverb |
| tryta [tröt, trutit, pres. tryter] verb | brakowaćverb kończyćverb kończyć sięverb wyczerpywać sięverb |
| trots preposition | krnąbrnośćpreposition mimopreposition pomimopreposition przekorapreposition upórpreposition |
| trots allt | i takmimo to, mimo wszystko jednak…łączy dwa zdania, w których zdanie ze spójnikiem wyraża sytuację, która powstała w wyniku akcji ze zdania bez spójnika, a która nie była oczekiwana przez mówiącego |
| trots att | chociaż…przyłączający zdanie podrzędne stwierdzające stan faktyczny, z którego można by sądzić, że to, co stwierdza zdanie nadrzędne nie powinno mieć miejsca |
