tro w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| tro | myślećmieć zdanie sądzićmieć o czymś jakieś zdanie wiara(książkowy) przekonanie o słuszności twierdzeń dogmatycznych opierające się na uznaniu ich za objawione przez Boga; religia, wyznanie wiaraprzekonanie, że coś jest prawdą; ufność, zaufanie wobec rzeczy niepewnych, nie do końca znanych wierzeniepogląd przyjmowany bez dowodu, zwłaszcza religijny wierzyćwyznawać religię |
| tro [~n] substantiv | roić sobienoun ufaćnoun |
| tro [~n] | przekonanieprzeświadczenie o słuszności czegoś, sąd oparty na takim przeświadczeniu uważaćmieć zdanie na jakiś temat; być zdania wierzyćufać komuś, uważać, że ktoś ma rację wierzyćuważać coś za prawdziwe mimo braku dowodów na prawdziwość tego |
| troende | wierzącyosoba wyznająca jakąś religię |
| troende [~t] | wyznawca(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ktoś, kto kultywuje jakąś religię, wyznaje ją; |
| trogen [troget trogna] adjektiv | wiernyadjective |
| trogen som en hund | wierny jak pies(związek frazeologiczny) bardzo wierny, lojalny; całkowicie komuś oddany |
| Troja substantiv | Troja(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) starożytne miasto położone w Troadzie u zachodnich wybrzeży Azji Mniejszej; |
| trojan [~en ~er] substantiv | koń trojański(informatyka, informatyczny) typ szkodliwego oprogramowania, które podszywając się pod przydatne lub ciekawe dla użytkownika aplikacje, dodatkowo implementuje niepożądaną, ukrytą przed użytkownikiem funkcjonalność; koń trojański(przenośnie, przenośnia) o czymś pozornie wyglądającym na przyjacielski podarunek, w rzeczywistości będącym niebezpieczeństwem; ukryte niebezpieczeństwo; spisek, podstęp |
| trojansk [~t ~a] adjektiv | trojańskiadjective |
| trojanska kriget | wojna trojańska(mitologia grecka) wojna Achajów z Trojanami; |
| trojka [~n trojkor] substantiv | trojka(historia, historyczny, historycznie) (ekonomia, ekonomiczny) zespół złożony z Komisji Europejskiej, Europejskiego Banku Centralnego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego, który odpowiadał za ustalenie warunków udzielenia pomocy finansowej Grecji, Irlandii, Portugalii i Cyprowi trojka(historia, historyczny, historycznie) rodzaj trójkonnego rosyjskiego zaprzęgu; trojka(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) komitet złożony z trzech osób, zwłaszcza z poprzedniego przewodniczącego, obecnego i przyszłego |
| troké [~n ~er] substantiv | trochej(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) stopa metryczna złożona z dwóch sylab: długiej i krótkiej; |
| trolig [~t ~a] adjektiv | prawdopodobnyadjective |
| troligen adverb | prawdopodobnieadverb przypuszczalnieadverb |
| troligtvis adverb | prawdopodobnieadverb przypuszczalnieadverb |
| troll [~et; pl. ~] substantiv | troll(mitologia germańska) skand. istota mająca postać olbrzyma lub karła, zamieszkująca zwykle górskie pieczary, zazwyczaj nieprzyjazna wobec ludzi |
| trolla [~de ~t] verb | czarowaćverb |
| trolldom [~en ~ar] substantiv | czarnoksięstwonoun |
| trollhassel [~n -hasslar] substantiv | oczar wirginijski(botanika, botaniczny) Hamamelis virginiana gatunek krzewu lub drzewa z rodziny oczarowatych, pochodzący ze wschodnich stanów USA i z Kanady, uprawiany jako roślina ozdobna, wykorzystywany także jako roślina lecznicza i do wyrobu kosmetyków; |
| trollkarl [~en ~ar] substantiv | czarodziejnoun czarowniknoun |
| trollkvinna [~n -kvinnor] substantiv | czarodziejka(fantasy) kobieta potrafiąca czarować, rzucać czary czarodziejka(przenośnie, przenośnia) kobieta piękna, oczarowująca, uwodzicielska |
| trollslända [~n -sländor] substantiv | ważka(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) owad z rzędu ważek (Odonata Fabricius), żyjący w okolicach zbiorników wodnych podłużny, o dwóch parach skrzydeł i dużych oczach; |
| trollstav [~en ~ar] substantiv | różdżka(mitologia, mitologiczny) podłużny, drewniany przedmiot służący w baśniach i legendach do „rzucania czarów”; również rekwizyt iluzjonisty |
