stad w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| dunsta [~de ~t] verb | zginąćverb zgubićverb |
| e-postadress [~en ~er] substantiv | adres mailowy(informatyka, informatyczny) adres poczty elektronicznej |
| eldstad [~en -städer] substantiv | komineknoun |
| enmastad [-mastat ~e] adjektiv | jednomasztowy(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) o żaglowcu – mający jeden maszt |
| femmastad | pięciomasztowyo żaglowcu: mający pięć masztów |
| festa [~de ~t] verb | balować(potocznie, potoczny) bawić się na balu balować(potocznie, potoczny) beztrosko spędzać czas, chodząc na przyjęcia i zabawy imprezować(potocznie, potoczny) spędzać czas na imprezach, spotkaniach towarzyskich, zwykle z alkoholem i tańcami |
| förhastad [förhastat ~e] adjektiv | pospiesznyadjective |
| förpesta [~de ~t] verb | zatruwaćverb |
| förstå [förstod, förstått, förstådd n. förstått, pres. förstår] verb | chodzenie(potocznie, potoczny) pozostawanie w bliskiej zażyłości emocjonalnej o podłożu seksualnym z drugą osobą, bez formalnego zobowiązania rozumiećverb rozumienieverb zobaczyćverb |
| förtrösta [~de ~t] verb | polegaćverb zdawaćverb |
| fresta [~de ~t] verb | kusićverb nadszarpywaćverb nadwerężaćverb nęcićverb wabićverb |
| fristad [~en -städer] substantiv | przystań(przenośnie, przenośnia) miejsce, w którym można znaleźć bezpieczeństwo i spokój przystań(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) miejsce cumowania niewielkich jednostek pływających: łodzi, jachtów, kutrów; sanktuarium(przenośnie, przenośnia) miejsce szczególnie ważne, bogate w pewien walor |
| fyrmastad [-mastat ~e] adjektiv | czteromasztowyadjective |
| gamla stad | starówka(turystyka, turystyczny) zwykle najstarsza, zabytkowa część miasta; |
| gammal stadskärna | Stare Miasto(administracja) (geografia, geograficzny) toponim, nazwa dzielnicy w szeregu polskich miast; |
| gasta [~de ~t] verb | wrzeszczećverb wykrzykiwaćverb |
| gästa [~de ~t] verb | gościnaverb gościnnyverb gościnnyverb |
| hamnstad [~en -städer] substantiv | miasto portowenoun |
| hasta [~de ~t] verb | przyśpieszaćverb sprężaćverb |
| huvudstad [~en el. vard. -stan; pl. -städer] substantiv | miasto stołeczne(urzędowy) miasto pełniące funkcję stolicy stolica(administracja) (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) główne miasto jakiegoś państwa; |
| ingen är profet i sin egen hemstad | nikt nie jest prorokiem we własnym krajułatwiej znaleźć uznanie u obcych niż wśród swoich, najtrudniej zdobyć uznanie wśród rodaków |
