slut w języku polskim

Szwedzki	Polski
i slutändan	koniec końców(związek frazeologiczny) ostatecznie ostateczniewreszcie, w końcu w końcuostatecznie, wreszcie, nareszcie (najczęściej po długim czekaniu)
kortslutning [~en ~ar] substantiv	zwarcie(elektryczność) zetknięcie się przewodów w obwodzie elektrycznym, powodujące nieprawidłowy przepływ silnego prądu i uszkodzenie instalacji noun
obeslutsam [~t ~ma] adjektiv	chwiejnyadjective często zmieniający zdanie, niestały
obeslutsamhet [~en] substantiv	niezdecydowanienoun nieumiejętność podjęcia decyzji
parlamentsbeslut	uchwała parlamentu
ta slut	kończyćdochodzić do końca, wyczerpywać się
tillsluta [-slöt, -slutit, -sluten -slutet -slutna, pres. -sluter] verb	zatykaćverb wkładać coś w otwór, zamykając go
utesluta [-slöt, -slutit, -sluten -slutet -slutna, pres. -sluter] verb	wykluczaćverb wyłączać coś z czegoś, pomijać coś
uteslutningstecken	wielokropekznak interpunkcyjny złożony z trzech kropek następujących po sobie, oznaczający przerwanie toku wypowiedzi lub niedomówienie, albo służący do zaznaczenia fragmentów pominiętych;
veckoslut [~et; pl. ~] substantiv	weekendnoun sobota i niedziela, także piątek wieczorem, (dosłownie) koniec tygodnia

Historia wyszukiwania