Szwedzki | Polski |
---|---|
föreslå [-slog, -slagit, -slagen -slaget -slagna, pres. -slår] verb | unosić(dawniej, dawny) o uczuciach, doznaniach: kogoś owładnąć, ugłaskać, udobruchać, ułaskawić, ukrócić, ułagodzić, okiełznać, uśmierzyć, powściągnąć , zmiękczyć wyprowadzaćverb |
förslag | pobudzenie(rzeczownik odczasownikowy) od pobudzić propozycjacoś, co się komuś proponuje sugestiaprzekonywanie kogoś; |
förslaget | chytrzew sposób chytry, przebiegły przebieglew sposób przebiegły, podstępnie |
förslå [förslog, förslagit, pres. förslår] verb | wystarczaćverb wystarczyćverb |
hålslagare | kasownikurządzenie do kasowania biletów, zwykle w komunikacji miejskiej walić(potocznie, potoczny) mocno coś lub kogoś uderzać |
kavajslag [~et; pl. ~] substantiv | klapanoun |
klockslag [~et; pl. ~] substantiv | łut(przenośnie, przenośnia) mała ilość nadskakiwaćnoun sztos(sport, sportowy) uderzenie kijem kuli bilardowej udar(medycyna, medyczny) porażenie |
koncentrationsläger [-lägret; pl. ~, best. pl. -lägren] substantiv | obóz koncentracyjnynoun |
köpslå [-slog, -slagit, pres. -slår] verb | frymarczyćverb kupczyćverb targować(handel, handlowy) prowadzić pertraktacje handlowe w celu uzyskania najdogodniejszej ceny targować(potocznie, potoczny) prowadzić spór targować sięverb |
krigslagar | stan wojenny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczenie swobód i praw obywateli na skutek zewnętrznych zagrożeń państwa; |
lägga beslag på något | przywłaszczaćzabierać bezprawnie cudzą własność lub przyznawać sobie prawo do czegoś |
mellanslag [~et; pl. ~] substantiv | spacja(poligrafia) odstęp między wydrukowanymi lub wyświetlonymi wyrazami |
nedslagen [-slaget -slagna] adjektiv | prygnębionyadjective przybityadjective |
oslagbar [~t ~a] adjektiv | niezwyciężonyadjective |
plåtslagare [~n; pl. ~, best. pl. -slagarna] substantiv | blacharz(rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wytwarzający lub naprawiający przedmioty z blachy |
pungslå [-slog, -slagit, -slagen -slaget -slagna, pres. -slår] verb | ograbićverb złupićverb |
rådslag [~et; pl. ~] substantiv | naradanoun |
rådslå [-slog, -slagit, pres. -slår] verb | przemyślanyverb radzićverb |
sammanslå [-slog, -slagit, -slagen -slaget -slagna, pres. -slår] verb | jednoczyćverb |
storslagen [-slaget -slagna] adjektiv | imponującyadjective wzniośleadjective |
storslägga [~n -släggor] substantiv | młotnoun |
trumslagare [~n; pl. ~, best. pl. -slagarna] substantiv | dobosz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (wojskowość, wojskowy) człowiek grający na bębnie w orkiestrze, szczególnie wojskowej; |
uppslag [~et; pl. ~] substantiv | odruchnoun |