Szwedzki | Polski |
---|---|
sinne [~t ~n] substantiv | poczucienoun umysłnoun zmysłnoun |
sinne för humor | poczucie humoruumiejętność dostrzegania rzeczy śmiesznych, zabawnych, wrażliwość na komizm czegoś |
sinnelag [~et; pl. ~] substantiv | naturanoun usposobienienoun |
sinnesgalenskap | obłędwielkie zamieszanie, szaleństwo |
sinnesrörelse [~n ~r] substantiv | poruszenie(książkowy) stan wzburzenia spowodowany jakimiś wydarzeniami, informacją itp. wzruszenie(psychologia, psychologiczny) stan emocjonalny wynikający z czułości, tkliwości, współczucia przy zetknięciu się z czym lub kim |
sinnesstämning [~en ~ar] substantiv | usposobienienoun |
balanssinne [~t] substantiv | zmysł równowaginoun |
luktsinne [~t ~n] substantiv | pachnidło(dawniej, dawny) olejek lub perfumy węchnoun |
lättsinne [~t] substantiv | lekkomyślnośćnoun |
sjätte sinne | szósty zmysłwyjątkowa intuicja, przeczucie, wrażliwość i umiejętność przewidywania sytuacji |
smaksinne [~t ~n] substantiv | zmysł smakunoun |
tungsinne [~t] substantiv | melancholia(psychologia, psychologiczny) depresja psychiczna objawiająca się apatią i niechęcią do życia |
ursinne [~t] substantiv | szałnoun |