säga w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| säga [sade el. vard. sa, sagt, sagd n. sagt, pres. säger el. vard. säjer] verb | mówićverb powiedziećverb powiedziećverb rzec(książkowy) (przestarzałe, przestarzały) mówić, odzywać się, komunikować coś |
| säga emot | oponowaćprzeciwstawiać się, mieć odmienne zdanie |
| säga ifrån | oponowaćprzeciwstawiać się, mieć odmienne zdanie |
| säga ifrån på skarpen | powiedzieć do słuchuostro do kogoś przemówić, nawymyślać komuś |
| säga på skarpen | powiedzieć do słuchuostro do kogoś przemówić, nawymyślać komuś |
| säga till | wzywaćzwracać się z apelem do kogoś |
| säga till på skarpen | powiedzieć do słuchuostro do kogoś przemówić, nawymyślać komuś |
| säga upp | odwoływaćusuwać kogoś ze stanowiska (np. dyrektora, ambasadora) wypowiadaćrozwiązywać umowę zwalniać(o pracodawcy) rozwiązywać z pracownikiem stosunek zatrudnienia; pozbawiać kogoś pracy lub stanowiska |
| avsäga [-sade, -sagt, -sagd n. sagt, pres. -säger] verb | wyrzekaćverb zrzekać sięverb |
| avsäga sig | ustępowaćrezygnować ze swoich korzyści lub praw, zrzekać się na czyjąś korzyść wyrzeczrezygnować z czegoś |
| det vill säga | czyli…służący do konstruowania wyrażeń wyjaśniających mianowiciesłuży wprowadzeniu do uszczegółownienia wcześniejszej wypowiedzi to jestwprowadza wyjaśnienie dla wcześniejszych treści to znaczyłączy równorzędne części zdania lub zdania współrzędne, pozostające w relacji równoważności; ma za zadanie uściślić, o czym jest mowa |
| fordringsägare [~n; pl. ~, best. pl. -ägarna] substantiv | wierzyciel(potocznie, potoczny) osoba lub instytucja, od której pożyczone zostały pieniądze wierzyciel(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba fizyczna lub prawna, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby, z którą łączy ją stosunek zobowiązaniowy; |
| frånsäga sig | ustępowaćrezygnować ze swoich korzyści lub praw, zrzekać się na czyjąś korzyść wyrzeczrezygnować z czegoś |
| försäga [försade, försagt, pres. försäger] verb | wygadać sięverb |
| förutsäga [-sade, -sagt, -sagd n. sagt, pres. -säger] verb | odgadywaćverb prorokować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) mówić proroctwa zapowiadaćverb zwiastować(książkowy) być zapowiedzią czegoś |
| godsägare [~n; pl. ~, best. pl. -ägarna] substantiv | ziemianinnoun |
| har man sagt a får man också säga b | powiedziałeś A, powiedz Bjeśli się coś zaczęło robić, należy rzecz dokończyć |
| intetsägande adjektiv | nic nie znaczącyadjective |
| ja-sägare [~n; pl. ~, best. pl. ja-sägarna] substantiv | potakiwacz(potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) o kimś, kto nie wychyla się z własnym zdaniem i wszystkim potakuje |
| låt oss säga | choćbypartykuła sugerująca, że dołączany składnik jest tylko jednym z wielu możliwych przykładów lub opcji choćbyspójnik wyrażający lekceważenie mówcy wobec określonego wyboru i jednocześnie sugerujący jedną z opcji odmawiać(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wypowiadać słowa modlitwy słowniepoprzez wypowiedź |
