säga w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| ja-sägare [~n; pl. ~, best. pl. ja-sägarna] substantiv | potakiwacz(potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) o kimś, kto nie wychyla się z własnym zdaniem i wszystkim potakuje |
| låt oss säga | choćbypartykuła sugerująca, że dołączany składnik jest tylko jednym z wielu możliwych przykładów lub opcji choćbyspójnik wyrażający lekceważenie mówcy wobec określonego wyboru i jednocześnie sugerujący jedną z opcji odmawiać(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wypowiadać słowa modlitwy słowniepoprzez wypowiedź |
| motsäga [-sade, -sagt, -sagd n. sagt, pres. -säger] verb | oponowaćverb |
| motsägande adjektiv | przeciwstawnyadjective |
| motsägelse [~n ~r] substantiv | sprzecznośćnoun |
| oförutsägbarhet [~en ~er] substantiv | |
| outsäglig [~t ~a] adjektiv | niewypowiedzianyadjective |
| självmotsägelse [~n ~r] substantiv | oksymoron(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) figura retoryczna polegająca na celowym zestawieniu dwóch pojęć sprzecznych; |
| slumhusägare | slumlord(pejoratywnie, pejoratywny) osoba, która wynajmuje komuś dom lub mieszkanie znajdujące się w biednej dzielnicy i złym stanie technicznym, często pobierając niesprawiedliwie wysoki czynsz |
| tillsäga [-sade, -sagt, -sagd n. sagt, pres. -säger] verb | wzywaćverb |
| tillsägelse [~n ~r] substantiv | uwaganoun |
| uppsägning [~en ~ar] substantiv | odwołanienoun wymówienienoun |
| vandringssägen [-sägnen -sägner] substantiv | miejska legendanoun |
