słownik Szwedzko-Polski »

säg w języku polskim

SzwedzkiPolski
säga [sade el. vard. sa, sagt, sagd n. sagt, pres. säger el. vard. säjer] verb

mówićverb
używać mowy

powiedziećverb
wyrazić coś słowami, oznajmić

powiedziećverb
wyrazić w jakikolwiek sposób komunikatywny

rzec(książkowy) (przestarzałe, przestarzały) mówić, odzywać się, komunikować coś
verb

säga emot

oponowaćprzeciwstawiać się, mieć odmienne zdanie

sprzeciwić się

zaoponować

säga ifrån

oponowaćprzeciwstawiać się, mieć odmienne zdanie

säga ifrån på skarpen

powiedzieć do słuchuostro do kogoś przemówić, nawymyślać komuś

säga på skarpen

powiedzieć do słuchuostro do kogoś przemówić, nawymyślać komuś

säga till

wzywaćzwracać się z apelem do kogoś

säga till på skarpen

powiedzieć do słuchuostro do kogoś przemówić, nawymyślać komuś

säga upp

odwoływaćusuwać kogoś ze stanowiska (np. dyrektora, ambasadora)

wypowiadaćrozwiązywać umowę

zwalniać(o pracodawcy) rozwiązywać z pracownikiem stosunek zatrudnienia; pozbawiać kogoś pracy lub stanowiska

avsäga [-sade, -sagt, -sagd n. sagt, pres. -säger] verb

wyrzekaćverb
ulegać rezygnacji z czegoś

zrzekać sięverb
odstępować od czegoś z własnej woli

avsäga sig

ustępowaćrezygnować ze swoich korzyści lub praw, zrzekać się na czyjąś korzyść

wyrzeczrezygnować z czegoś

det vill säga

czyli…służący do konstruowania wyrażeń wyjaśniających

mianowiciesłuży wprowadzeniu do uszczegółownienia wcześniejszej wypowiedzi

to jestwprowadza wyjaśnienie dla wcześniejszych treści

to znaczyłączy równorzędne części zdania lub zdania współrzędne, pozostające w relacji równoważności; ma za zadanie uściślić, o czym jest mowa

felsägning [~en ~ar] substantiv

przejęzyczenie(językoznawstwo, językoznawczy) mimowolny błąd językowy na poziomie wytwarzania wypowiedzi, np. w wyniku roztargnienia, przez nieuwagę;
noun

fordringsägare [~n; pl. ~, best. pl. -ägarna] substantiv

wierzyciel(potocznie, potoczny) osoba lub instytucja, od której pożyczone zostały pieniądze
noun

wierzyciel(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba fizyczna lub prawna, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby, z którą łączy ją stosunek zobowiązaniowy;
noun

frånsäga sig

ustępowaćrezygnować ze swoich korzyści lub praw, zrzekać się na czyjąś korzyść

wyrzeczrezygnować z czegoś

försäga [försade, försagt, pres. försäger] verb

wygadać sięverb

förutsäga [-sade, -sagt, -sagd n. sagt, pres. -säger] verb

odgadywaćverb
znajdować rozwiązanie poprzez rozumowanie

prorokować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) mówić proroctwa
verb

zapowiadaćverb
dawać zapowiedź – zwiastować, przewidywać coś co nastąpi w przyszłości, dawać znaki charakteryzujące zdarzenie, które ma nastąpić

zwiastować(książkowy) być zapowiedzią czegoś
verb

förutsägbar [~t ~a] adjektiv

przewidywalnyadjective
taki, który daje się przewidzieć

förutsägelse [~n ~r] substantiv

przepowiednianoun
wypowiedź o wydarzeniach, które mają nastąpić, określająca ich szczegóły

godsägare [~n; pl. ~, best. pl. -ägarna] substantiv

ziemianinnoun

har man sagt a får man också säga b

powiedziałeś A, powiedz Bjeśli się coś zaczęło robić, należy rzecz dokończyć

hörsägen [-sägnen -sägner] substantiv

plotkanoun
pogłoska, często nieprawdziwa i szkodliwa dla czyjejś reputacji; wiadomość powtarzana z ust do ust, która traci swoje pierwsze, prawdziwe znaczenie

pogłoskanoun
rozpowszechniana wiadomość, której autentyczność jest niepewna, niesprawdzona

intetsägande adjektiv

nic nie znaczącyadjective

12