rum w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| rum | izba(potocznie, potoczny) pomieszczenie w wiejskim domu izba(urzędowy) pomieszczenie mieszkalne, pokój pokój(budownictwo) część mieszkania, izba pomieszczenie(budownictwo) część budynku o określonym przeznaczeniu |
| rum [~met; pl. ~, best. pl. ~men] | przestrzeń(fizyka, fizyczny) miejsce, w którym odbywają się zjawiska fizyczne; przestrzeń(geometria) nieograniczona co najmniej trójwymiarowa rozciągłość, jedno z podstawowych pojęć geometrii; przestrzeń(matematyka, matematyczny) zbiór, na którym określono dodatkową strukturę; przestrzeńokreślony obszar |
| rum i fil | amfiladowy(architektura, architektoniczny) związany z amfiladą; wykorzystujący układ przestrzenny taki jak w amfiladzie |
| rumla [~de ~t] verb | figlować(żartobliwie) (seksuologia, seksuologiczny) wchodzić w kontakt erotyczny hasaćverb |
| rumpa [~n rumpor] substantiv | kupernoun zad(potocznie, potoczny) szerokie i tłuste pośladki człowieka |
| rumphugga [-högg, -huggit, -huggen -hugget -huggna, pres. -hugger] verb | obcinaćverb okrawaćverb |
| rumsarrest [~en ~er] substantiv | rozważnynoun |
| rumslig [~t ~a] adjektiv | przestrzennyadjective |
| rumstemperatur [~en ~er] substantiv | temperatura pokojowa(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) temperatura około dwudziestu pięciu stopni Celsjusza; |
| rumstid | czasoprzestrzeń(fizyka, fizyczny) matematyczny model opisujący czas i przestrzeń zgodnie z postulatami teorii względności; |
| rumtid [~en] substantiv | czasoprzestrzeń(fizyka, fizyczny) matematyczny model opisujący czas i przestrzeń zgodnie z postulatami teorii względności; |
| rumän [~en ~er] substantiv | Rumunnoun |
| Rumänien substantiv | Rumunia(geografia, geograficzny) kraj europejski nad Morzem Czarnym, ze stolicą w Bukareszcie; |
| rumänsk [~t ~a] adjektiv | rumuńskiadjective |
| rumänska [~n rumänskor] substantiv | Rumunkanoun rumuński(językoznawstwo, językoznawczy) urzędowy język Rumunii; |
| andrum [~met] substantiv | wytchnienienoun |
| arbetsrum [~met; pl. ~, best. pl. ~men] substantiv | gabinetnoun pracownia(sztuka) pomieszczenie, w którym pracuje artysta: malarz, rzeźbiarz, pisarz itp. |
| arumänska | Arumunka(etnografia, etnograficzny) członkini grupy etnicznej zamieszkującej południowe Bałkany, wyróżniającej się własnym językiem arumuńskim; arumuński(językoznawstwo, językoznawczy) język z wschodnioromańskiej podgrupy języków romańskich; |
| badrum [~met; pl. ~, best. pl. ~men] substantiv | łazienka(architektura, architektoniczny) (hotelarstwo) pomieszczenie do kąpieli z wanną lub prysznicem; |
| behandlingsrum [~met; pl. ~, best. pl. ~men] substantiv | gabinet zabiegowy(medycyna, medyczny) sala przystosowana do wykonywania niewielkich zabiegów medycznych |
| brumaire | brumairenazwa drugiego miesiąca we francuskim kalendarzu rewolucyjnym; |
| brumma [~de ~t] verb | brzęczećverb warczeć(potocznie, potoczny) mówić opryskliwie warczećverb |
| centrum [~et; pl. ~ hellre än centra, best. pl. ~en hellre än centra] substantiv | centrumnoun ośrodeknoun ośrodeknoun śródmiejskinoun |
