słownik Polsko-Szwedzki »
warczeć w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| warczeć (potocznie, potoczny) mówić opryskliwie verb | brumma [~de ~t]verb morra [~de ~t]verb |
| warczeć verb o stworzeniach wydawać gardłowe, niskie dźwięki ostrzegawcze jako forma gniewu, chęci ataku | morra [~de ~t]verb |
| warczeć verb o urządzeniach wydawać niskie dźwięki przy pracy | brumma [~de ~t]verb surra [~de ~t]verb |
