słownik Szwedzko-Polski »

rak w języku polskim

SzwedzkiPolski
räknas

liczyćmieć duże znaczenie

räknebar

policzalnytaki, który daje się policzyć

räknelig

jednostkowy(językoznawstwo, językoznawczy) dotyczący tego, co da się wyodrębnić jako jedna sztuka

räkneord [~et; pl. ~] substantiv

liczebnik(gramatyka) nazwa liczby
noun

räknesätt [~et; pl. ~] substantiv

działanie(matematyka, matematyczny) funkcja, na ogół dwuargumentowa;
noun

räknesticka [~n -stickor] substantiv

suwak logarytmicznynoun
przyrząd do mnemotechnicznego obliczania wartości logarytmów i szybkiego otrzymywania przybliżonych wyników różnych działań arytmetycznych;

räkning [~en ~ar] substantiv

obliczenienoun

rachowanienoun

rachuneknoun
kwit zawierający rozliczenie należności za towar lub usługę, zawierający sumę końcową

rakning [~en ~ar] substantiv

golenie(fryzjerstwo, fryzjerski) usuwanie zarostu lub włosów tuż przy powierzchni skóry
noun

rakt

natychmiastbardzo szybko, bez zwłoki

prostow prostej linii

wprostbezpośrednio

rakt fram

prostow prostej linii

rakt på sak

bez ogródekbez zbędnych słów, wprost, nazywając rzeczy po imieniu, szczerze

po prostubezpośrednio, otwarcie, w sposób prosty, nie komplikując niepotrzebnie

prosto z mostuwprost, dosłownie, bezpośrednio

wprostszczerze, otwarcie, bez ogródek

abrakadabra [~t] substantiv

fiku-mikunoun
wykrzyknik oznaczający czynność szybką i sprawnie wykonaną

abstrakt

abstrakcjonistyczny(sztuka) związany z abstrakcjonizmem

abstrakcyjnynie mający związku z rzeczywistością

konspektzarys, plan, szkic wykładu, utworu

résumépodsumowanie, streszczenie

wyciąg(potocznie, potoczny) streszczenie, krótka notatka przedstawiająca dany tekst

abstraktion [~en ~er] substantiv

abstrakcja(sztuka) kompozycja barw i kształtów bez widocznego związku z rzeczywistością;
noun

abstrakcjanoun
coś trudnego do zrealizowania lub zdefiniowania

abstrakcjanoun
nierealny pogląd

abstrakcjanoun
pojęcie ogólne

abstrakcjanoun
proces tworzenia pojęć ogólnych;

åkerfräken

skrzyp polny(botanika, botaniczny) Equisetum arvense, roślina wieloletnia należąca do rodziny skrzypowatych występująca głównie w Europie i mająca zastosowanie lecznicze;

allmänspråk [~et] substantiv

język ogólny(językoznawstwo, językoznawczy) ogólnoetniczny standard języka
noun

andrake [~n andrakar] substantiv

kaczor(ornitologia, ornitologiczny) samiec kaczki
noun

anorak [~en ~er] substantiv

anorak(etnografia, etnograficzny) eskimoski skafander wkładany przez głowę, wykonany z futra, płótna lub skóry;
noun

wiatrówka(odzieżownictwo) lekka kurtka chroniąca przed wiatrem
noun

anspråk [~et; pl. ~] substantiv

roszczenie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawo do żądania od określonej osoby określonego świadczenia lub zaniechania działania;
noun

uprawnienienoun
prawo do wykonywania czegoś przez daną osobę

wymaganienoun
wymóg, żądanie, stanowcza potrzeba

anspråksfull [~t ~a] adjektiv

pretensjonalnyadjective

wymagającyadjective
taki, który dużo wymaga, nie jest pobłażliwy

anspråkslös [~t ~a] adjektiv

nieśmiałyadjective
cichy, niepewny, ledwo widoczny

123