plan w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| plan | boisko(sport, sportowy) plac przeznaczony do gier sportowych; planodwzorowanie terenu w postaci mapy, makiety planto, co chcemy zrobić płaszczyzna(geometria) dwuwymiarowa przestrzeń euklidesowa; schematogólny plan albo szkic |
| plan [~et; pl. ~] | piętro(architektura, architektoniczny) (budownictwo) nadziemna kondygnacja budynku bezpośrednio nad parterem albo jeszcze wyżej rozkładplan czynności następujących w jakimś określonym porządku czasu |
| plan B | plan Bopcja zapasowa w sytuacji niepowodzenia jakiegoś przedsięwzięcia |
| planenlig [~t ~a] adjektiv | systematycznyadjective |
| planera [~de ~t] verb | planowaćverb planowaćverb planowaćverb |
| planering [~en ~ar] substantiv | planowanie(rzeczownik odczasownikowy) od planować |
| planet [~en ~er] substantiv | planeta(astronomia, astronomiczny) ciało niebieskie o znacznej masie nie emitujące światła i zazwyczaj okrążające macierzystą gwiazdę; |
| planetarium [planetariet planetarier] substantiv | planetarium(astronomia, astronomiczny) (edukacja, edukacyjny) odpowiednio wyposażony obiekt przeznaczony do popularyzacji astronomii poprzez odtwarzanie na sferycznym ekranie wyglądu nieba i ruchów ciał niebieskich; |
| planetarisk [~t ~a] adjektiv | planetarnyadjective |
| planetarisk kärna | jądro(geologia, geologiczny) wewnętrzna część planet i innych ciał niebieskich; |
| planetsystem [~et; pl. ~] substantiv | układ planetarny(astronomia, astronomiczny) zbiór planet i innych ciał niebieskich krążących wokół wspólnego centrum masy; |
| planisfär | planisfera(geografia, geograficzny) mapa przedstawiająca Ziemię w rzucie płaskim bez podziału na półkule |
| plank | parkanogrodzenie, najczęściej drewniane; |
| planka [~n, plankor] | ściągaćodpisywać podczas testu, sprawdzianu, klasówki itp. |
| plankorsning [~en ~ar] substantiv | przejazdnoun |
| plankton [~et; pl. ~] substantiv | plankton(biologia, biologiczny) (ekologia, ekologiczny) zespół organizmów żywych unoszących się w wodzie; |
| planta | obsadzić(ogrodnictwo, ogrodniczy) posadzić rośliny na jakiejś wyznaczonej powierzchni podrzucaćzostawiać coś komuś ukradkiem rośliny(botanika, botaniczny) (systematyka) Plantae L., królestwo organizmów eukariotycznych i autotroficznych w domenie eukariontów; |
| planta [~n, plantor] | roślina(botanika, botaniczny) wykształcony żywy organizm, który posiada zdolność wytwarzania substancji odżywczych dzięki pochłanianiu światła; |
| plantage [~n ; pl. ~r ] substantiv | plantacjanoun |
| plantera [~de ~t] verb | sadzić(ogrodnictwo, ogrodniczy) (rolnictwo, rolniczy) umieszczać w ziemi bulwę lub sadzonkę tak, żeby przyjęła się i rosła |
| plantera om | przesadzać(ogrodnictwo, ogrodniczy) wykopywać roślinę z ziemi lub wyjmować z doniczki, aby posadzić ją w innym miejscu lub innym pojemniku |
| plantering [~en ~ar] substantiv | sadzenie(rzeczownik odczasownikowy) od sadzić |
| planteringsspade [~n -spadar] substantiv | paca(rzemiosło, rzemieślniczy) (budownictwo) narzędzie murarskie w formie krótkiej deski z rękojeścią do wyrównywania zaprawy na murze |
| plantskola [~n -skolor] substantiv | szkółka(zdrobniale) od szkoła |
| aeroplan [~et; pl. ~] substantiv | aeroplan(przestarzałe, przestarzały) samolot |
| biplan | dwupłat(lotnictwo, lotniczy) samolot o dwóch płatach nośnych; dwupłatowy(lotnictwo, lotniczy) mający dwa płaty, złożony z dwóch płatów nośnych, z dwóch skrzydeł |
| bärplansbåt [~en ~ar] substantiv | wodolotnoun |
| djurplankton [~et; pl. ~] substantiv | zooplankton(zoologia, zoologiczny) ogół organizmów zwierzęcych wchodzących w skład planktonu; |
| dvärgplanet | planeta karłowata(astronomia, astronomiczny) ciało niebieskie o rozmiarze pośrednim między planetą a planetoidą; |
| exoplanet [~en ~er] substantiv | egzoplaneta(astronomia, astronomiczny) planeta położona poza Układem Słonecznym, najczęściej w innym układzie planetarnym; |
