słownik Szwedzko-Polski »

lopp w języku polskim

SzwedzkiPolski
lopp [~et; pl. ~] substantiv

lufanoun
część broni palnej w postaci rury, w której następuje rozpędzenie pocisku przy strzale;

loppa

pchła(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) mały, bezskrzydły, skaczący owad żywiący się krwią;

loppis [~en ~ar] substantiv

agora(urbanistyka, urbanistyczny) plac targowy lub hala targowa we współczesnej Grecji
noun

pchli targ(handel, handlowy) bazar z rzeczami używanymi, artykułami dla kolekcjonerów;
noun

loppmarknad [~en ~er] substantiv

pchli targ(handel, handlowy) bazar z rzeczami używanymi, artykułami dla kolekcjonerów;
noun

anlopp [~et; pl. ~] substantiv

rozbieg(sport, sportowy) krótki bieg przed próbą sportową albo ćwiczeniem gimnastycznym
noun

avlopp [~et; pl. ~] substantiv

dren(elektryczność) jedna z elektrod w tranzystorze polowym
noun

odpływnoun
ujście, otwór, przez który odpływa skądś woda

odsączaćnoun
oddzielać ciecz od części stałych przez sączenie

osuszaćnoun
pozbawiać wilgoci

przepływ(hydrologia, hydrologiczny) objętość wody płynącej przez przekrój poprzeczny koryta cieku
noun

wypływaćnoun
pojawiać się w postaci kropel lub strużki cieczy

avloppsvatten [-vattnet] substantiv

ścieknoun
zanieczyszczona woda

ściekinoun
płynne odpady

blodomlopp [~et; pl. ~] substantiv

krwiobieg(anatomia, anatomiczny) (medycyna, medyczny) (zobacz) układ krwionośny
noun

derbylopp [~et; pl. ~] substantiv

derbynoun
rodzaj angielskiej gonitwy dla koni;

flopp [~en ~ar] substantiv

niepowodzenienoun
przeciwieństwo powodzenia, sukcesu; przegrana, porażka

förlopp [~et; pl. ~] substantiv

przebiegnoun
odbywanie się czegoś, rozwijanie się w czasie

toknoun
kierunek pewnych działań czy myśli

toknoun
przebieg wydarzeń, zdarzeń

upływnoun

galopp [~en ~er] substantiv

cwał(jeździectwo, jeździecki) najszybszy czterotaktowy chód konia;
noun

galop(jeździectwo, jeździecki) szybki, trzytaktowy chód konia;
noun

galoppbana [~n -banor] substantiv

hipodrom(architektura, architektoniczny) (sport, sportowy) starożytny konny tor wyścigowy o kształcie wydłużonego, zaokrąglonego prostokąta
noun

galoppera [~de ~t] verb

galopować(jeździectwo, jeździecki) (zoologia, zoologiczny) biec galopem
verb

galopować(potocznie, potoczny) spieszyć się w wykonywaniu czegoś
verb

galopowaćverb
następować szybko po sobie; dziać się prędko

gatlopp [~et; pl. ~] substantiv

praszczętanoun

ścieżka zdrowianoun

händelseförlopp [~et; pl. ~] substantiv

przebiegnoun
odbywanie się czegoś, rozwijanie się w czasie

inlopp [~et; pl. ~] substantiv

wlotnoun

levnadslopp [~et; pl. ~] substantiv

dola(książkowy) los, czyjeś obecne położenie, stan
noun

omloppsbana [~n -banor] substantiv

orbita(astronomia, astronomiczny) tor ciała krążącego lub przelatującego obok innego ciała, zakrzywiony w wyniku ich wzajemnego przyciągania;
noun

orbitowaćnoun
krążyć po orbicie

sprinterlopp [~et; pl. ~] substantiv

sprint(potocznie, potoczny) szybki bieg
noun

sprint(sport, sportowy) bieg na krótkich dystansach (grupa dyscyplin sportowych);
noun