słownik Szwedzko-Polski »

låt w języku polskim

SzwedzkiPolski
låt [~en ~ar] substantiv

melodia(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) ciąg dźwięków, każdy o określonej wysokości i czasie trwania, rozpoznawany przez słuchacza jako jedna całość;
noun

piosenka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wokalny utwór muzyczny, zwykle o rozrywkowym charakterze;
noun

låt oss säga

choćbypartykuła sugerująca, że dołączany składnik jest tylko jednym z wielu możliwych przykładów lub opcji

choćbyspójnik wyrażający lekceważenie mówcy wobec określonego wyboru i jednocześnie sugerujący jedną z opcji

odmawiać(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wypowiadać słowa modlitwy

słowniepoprzez wypowiedź

låta [lät, låtit, pres. låter] verb

brzmieć(książkowy) być słyszanym, przejawiać się jako dźwięk
verb

brzmieć(książkowy) zawierać określoną treść, myśl, wymowę, wydźwięk
verb

brzmieć(książkowy) zwykle o instrumentach muzycznych: wydawać dźwięk
verb

niechverb
…używana do tworzenia trybu rozkazującego dla 3 (osoba) lp oraz 3 (osoba) lm

obrączkować(zoologia, zoologiczny) zakładać obrączkę, znakując np. ptaki lub nietoperze
verb

odzywać sięverb
wydawać dźwięk, być słyszalnym

pozwolićverb

spoczywać(podniośle) być pochowanym, mieć miejsce swojego pochówku
verb

słychaćverb
daje się usłyszeć

låta bli

rezygnowaćodstępować od czegoś, zrzec się czegoś z własnej woli

zaniechaćnie podjąć działania lub ulec rezygnacji

zostawić w spokojunie przeszkadzać komuś, nie molestować kogoś

zostawić w spokojuprzestać interesować się kimś lub czymś

låta flitens lampa lysa

zarwać nockę(slangowo) nie spać w nocy, pracując lub ucząc się

låta förstå

sugerowaćczynić aluzję

låta påskina

dać do zrozumienia

låta sig lura

łapaćdawać się zwieść (podstępem)

låtsas substantiv

na nibynoun
nieprawdziwy, pozorowany

udawaćnoun
postępować nieszczerze, podawać się za kogoś innego

bakplåt [~en ~ar] substantiv

blacha do pieczenianoun

brytfannanoun

belåten [belåtet belåtna] adjektiv

dumnyadjective
zadowolony z czegoś, mający dumę, satysfakcję z czegoś lub kogoś

zadowolonyadjective
taki, który cieszy się, czerpie zadowolenie, satysfakcję z czegoś; radosny

belåtenhet [~en] substantiv

satysfakcja(książkowy) uczucie zadowolenia ze spełnienia pewnych oczekiwań
noun

zadowolenienoun
uczucie przyjemności wywołane spełnieniem się pragnień lub pomyślnym obrotem sprawy

blåtira [~n -tiror] substantiv

limo(potocznie, potoczny) podbite oko
noun

blå [blått, best. och pl. blå el. blåa] adjektiv

niebieskiadjective
mający kolor piątego pasma tęczy, taki jak kolor pogodnego, bezchmurnego nieba, kwiatu lnu itp.; mający kolor podstawowy;

blått blod

błękitna krewpochodzenie arystokratyczne

flå [flådde, flått, flådd n. flått, pres. flår] verb

kożuchverb
wierzchnia, gęstsza lub stężała warstwa jakiegoś płynu

obdzieraćverb

zdzieraćverb

förlåt [~en ~er] substantiv

przepraszamnoun
wyrażenie żalu, przeprosin za wyrządzoną przez siebie krzywdę, niezręczność

förlåta [förlät, förlåtit, förlåten förlåtet förlåtna, pres. förlåter] verb

wybaczaćverb
dawać przebaczenie, odpuszczać winę

wybaczyćverb
aspekt dokonany od: wybaczać

12