Szwedzki | Polski |
---|---|
järn- | żelaznywykonany z żelaza lub zawierający żelazo |
järn [~et; pl. ~] substantiv | żelazo(chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) metaliczny pierwiastek chemiczny o symbolu Fe i liczbie atomowej 26; żelazo(potocznie, potoczny) pospolity, srebrzystoszary i twardy metal z wysoką zawartością żelaza (1.2) |
järnek [~en ~ar] substantiv | ostrokrzew(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Ilex L., rodzaj roślin z rodziny ostrokrzewowatych; krzew lub drzewo zimozielone o pojedynczych, skórzastych, ciemnozielonych, całobrzegich lub kolczasto ząbkowanych liściach i kulistych owocach; ostrokrzew kolczasty(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Ilex aquifolium L., gatunek krzewu zimozielonego z rodziny ostrokrzewowatych, o ciemnozielonych, pojedynczych, skórzastych, kolczasto ząbkowanych liściach, kwiatach rozdzielnopłciowych i czerwonych, kulistych owocach, uprawianego jako roślina ozdobna i lecznicza; |
järnhaltig [~t ~a] adjektiv | żelaznyadjective |
järnnatt [~en -nätter] substantiv | zimni ogrodnicynoun |
järnridå [~n ~er] substantiv | żelazna kurtyna(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) umowna granica ideologiczno-polityczna, oddzielająca komunistyczne państwa bloku wschodniego od państw zachodu; |
järnsparv [~en ~ar] substantiv | pokrzywnicanoun |
järnväg [~en ~ar] substantiv | kolejnoun kolej żelaznanoun |
järnvägs- | kolejowyzwiązany z kolejnictwem (koleją); taki, który dotyczy kolejnictwa, pociągów |
järnvägsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv | kolejarznoun |
järnvägsstation [~en ~er] substantiv | dworzecnoun dworzec kolejowy(kolejnictwo) miejsce przyjazdu, odjazdu i postoju pociągów wraz z budynkiem przystosowanym do obsługi pasażerów (kasami, poczekalnią, punktami gastronomicznymi itp.); stacja(kolejnictwo) zespół budynków i infrastruktury umożliwiający obsługę pasażerów lub towarów przewożonych koleją |
järnålder [~n] substantiv | epoka żelaza(archeologia, archeologiczny) epoka dziejów następująca po epoce brązu; |
halsjärn till strypning | garotabroń mająca postać cienkiego paska materiału lub linki do uchwycenia oburącz i zaciśnięcia na szyi ofiary; |