imma w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| imma | wytrawnyszczególnie doświadczony, biegły w czymś |
| imma igen | parowyzasilany parą, wykorzystujący parę do działania |
| immanent [n. ~, ~a] adjektiv | immanentny(książkowy) taki, który nie wynika z działań zewnętrznych, tkwiący w naturze czegoś; zawarty w czymś |
| immatrikulation [~en ~er] substantiv | immatrykulacja(edukacja, edukacyjny) (studencki) wpisanie kogoś w poczet studentów uczelni wyższej immatrykulacjanoun |
| allt är inte guld som glimmar | nie wszystko złoto, co się świecinie wszystko, co na pozór wydaje się idealne, jest takie w rzeczywistości |
| Allt är inte guld som glimmar. | |
| amperetimme [~n -timmar] substantiv | amperogodzina(elektryczność) jednostka pojemności elektrycznej, równa ilości energii jaką w ciągu godziny przenosi prąd elektryczny o natężeniu 1 ampera; |
| dimma [~n dimmor] substantiv | mgłanoun mgłowynoun zamglenie(meteorologia, meteorologiczny) obniżona widoczność atmosferyczna w zakresie od 1 do 9 km; |
| förnimma [förnam , förnummit, förnummen förnummet förnumna, pres. förnimmer, imper. förnim] verb | dowiedzieć sięverb odczućverb przesłanieverb spostrzecverb wyczućverb znajdować(przestarzałe, przestarzały) oceniać coś; określać swoje uczucia, stosunek do czegoś |
| glimma [~de ~t] verb | lśnićverb połyskiwaćverb |
| grimma [~n grimmor] substantiv | kantar(jeździectwo, jeździecki) rodzaj uproszczonej uzdy bez wędzidła; uzdanoun |
| simma [simmade hellre än sam , simmat hellre än summit, simmad n. simmat hellre än summen summet sumna, pres. simmar, imper. simma] verb | płynąćverb pływaćverb |
| kilowattimme [~n -timmar] substantiv | kilowatogodzina(jednostka miary) (fizyka, fizyczny) (elektryczność) ilość energii elektrycznej równa pracy wykonywanej przez prąd o mocy 1 kilowata w ciągu jednej godziny; |
| krigsdimma | |
| limma [~de ~t] verb | kleićverb |
| orimmad [orimmat ~e] adjektiv | bezrymowy(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) nie zawierający rymów |
| på dimman | na bani(potocznie, potoczny) w stanie upojenia alkoholowego; będąc podpitym, pijanym |
| rimma [~de ~t] verb | peklowaćverb rymowaćverb rymować sięverb zasalaćverb |
| ryggsimmare | pluskolec(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) pluskwiak wodny pływający na grzbiecie; |
| simmare [~n; pl. ~, best. pl. simmarna] substantiv | pływak(sport, sportowy) człowiek (zwłaszcza sportowiec) zajmujący się pływaniem |
| stimma [~de ~t] verb | hałasowaćverb wrzawaverb |
| strimma [~n, strimmor] substantiv | pasmonoun promyknoun przebłysknoun smuganoun |
