słownik Szwedzko-Polski »

hand w języku polskim

SzwedzkiPolski
handha [-hade, -haft, -havd -haft -havda, pres. -har] verb

zarządzaćverb

handhavare [~n; pl. ~, best. pl. -havarna] substantiv

zarządcanoun
osoba zarządzająca czymś

händig [~t ~a] adjektiv

zgrabnyadjective
trafnie sformułowany

zręcznieadjective
w sprawny sposób

zręcznyadjective
umiejący dostosować sposób postępowania do okoliczności tak, aby osiągnąć jakieś korzyści

handikapp [~et; pl. ~] substantiv

kalectwonoun
niedorozwój lub nieodwracalne uszkodzenie narządu lub części ciała i wynikające z tego ograniczenie sprawności fizycznej

niepełnosprawnośćnoun
bycie niepełnosprawnym, cecha osoby niepełnosprawnej

handikappad [handikappat ~e] adjektiv

kalekaadjective
kobieta dotknięta kalectwem

handjur [~et; pl. ~] substantiv

samiec(zoologia, zoologiczny) zwierzę płci męskiej
noun

handklaver [~et; pl. ~] substantiv

akordeon(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) rodzaj instrumentu muzycznego z grupy aerofonów;
noun

handla [~de ~t] verb

działaćverb
aktywnie uczestniczyć, pracować

robić zakupyverb

rozporządzaćverb
nakazywać, jak ktoś ma działać w jakiejś sprawie

władać(przenośnie, przenośnia) (żartobliwie) szefować, kierować
verb

zdołaćverb
dać radę coś zrobić

handlare [~n; pl. ~, best. pl. handlarna] substantiv

handlarznoun
osoba zajmująca się drobnym handlem

handläsning

chiromancja(ezoteryka) sztuka wróżenia i odczytywania charakteru człowieka z bruzd na jego dłoniach;

handled [~en ~er] substantiv

nadgarstek(anatomia, anatomiczny) część ręki pomiędzy przedramieniem a dłonią;
noun

handleda [-ledde, -lett, -ledd n. -lett, pres. -leder] verb

wychowawcaverb
osoba kształtująca charakter i zachowanie innych

handledare [~n; pl. ~, best. pl. -ledarna] substantiv

instruktornoun
osoba instruująca, ucząca na kursie

handling [~en ~ar] substantiv

akcjanoun
przebieg zdarzeń powiązanych następstwem chronologicznym, lub więzią przyczynowo-skutkową;

aktnoun
czyn, działanie

czynnoun
działanie, postępek, akt;

czynnośćnoun
wykonywanie, robienie czegoś

działanienoun
zespół ruchów i czynności zmierzających do czegoś, wykonywanie czynności w określonym celu, aktywne dążenie do zmiany czegoś

fabuła(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) szereg wątków i motywów powiązanych czasowo i przyczynowo, przedstawionych w utworze literackim lub filmowym
noun

wyczynnoun
dokonanie czegoś niezwykłego, brawurowego

handlöst adverb

raptowny(książkowy) nieumiejący panować nad sobą
adverb

handpenning [~en ~ar] substantiv

zadatek(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) część należnej kwoty wpłacana lub wypłacana z góry jako gwarancja dotrzymania umowy
noun

handske [~n handskar] substantiv

rękawicanoun
odzież wykonana z materiału lub gumy, nakładana na dłoń, żeby ją chronić od zimna, skaleczeń itp.

handskrift [~en ~er] substantiv

partytura(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) egzemplarz sztuki teatralnej, opatrzony komentarzami reżysera lub inscenizatora odnośnie wystawienia dzieła
noun

handskriftlig

rękopiśmiennypisany ręcznie

handskriven [-skrivet -skrivna] adjektiv

kursywaadjective
odręczne pismo pochyłe

handtag [~et; pl. ~] substantiv

klamkanoun
dźwignia przy drzwiach lub oknach, umożliwiająca ich otwieranie i zamykanie

pomocna dłońnoun

rączkanoun
uchwyt, rękojeść

uchwytnoun
część przedmiotu służąca do chwytania go ręką

handtruck

paleciak(potocznie, potoczny) ręczny wózek do przewożenia palet wyposażony w podnośnik hydrauliczny;

handtryckning [~en ~ar] substantiv

przekupstwonoun
uzyskiwanie korzyści poprzez przekazywanie komuś innej korzyści

handväska [~n -väskor] substantiv

torebkanoun
mniejsza torba do przechowywania osobistych drobiazgów wykonana z wytrzymałych materiałów noszona najczęściej przez kobiety na ramieniu lub w dłoni

123