hand w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| hand [~en händer] substantiv | podręcznynoun ręka(anatomia, anatomiczny) część kończyny górnej człowieka lub małpy człekokształtnej od nadgarstka do końca palców; |
| handarbete [~t ~n] substantiv | robótka(przestarzałe, przestarzały) przedmiot (np. serwetka, ubranie itp.) wykonany (albo w trakcie wykonywania) ręcznie igłą, na drutach, na szydełku itp. |
| handbok [~en -böcker] substantiv | podręczniknoun poradniknoun |
| handboll [~en ~ar] substantiv | piłka ręczna(sport, sportowy) sport zespołowy, w którym dwie siedmioosobowe drużyny starają się wrzucić za pomocą rąk piłkę do bramki przeciwnika; |
| handbollsspelare [~n; pl. ~, best. pl. -spelarna] substantiv | piłkarz ręczny(sport, sportowy) zawodnik uprawiający piłkę ręczną |
| handbroms [~en ~ar] substantiv | hamulec ręczny(motoryzacja) ręcznie aktywowany hamulec postojowy w samochodzie; |
| handduk [~en ~ar] substantiv | ręczniknoun |
| handel [~n handlar] substantiv | drogowynoun handelnoun ruch ulicznynoun sklep(handel, handlowy) pomieszczenie z wejściem od ulicy, gdzie sprzedaje się towary |
| handels- | biznesowy(handel, handlowy) dotyczący biznesu |
| handelsbolag [~et; pl. ~] substantiv | spółka jawna(zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj spółki osobowej; |
| handen på hjärtat | z ręką na sercuotwarcie, szczerze, bez kręcenia |
| handfallen [-fallet -fallna] adjektiv | bezradnyadjective |
| handfat [~et; pl. ~] substantiv | miednicanoun umywalkanoun |
| handflata [~n -flator] substantiv | dłoń(anatomia, anatomiczny) powierzchnia ręki pozbawiona owłosienia i mająca linie papilarne; |
| handfull substantiv | garstkanoun garśćnoun |
| handgemäng [~et; pl. ~] substantiv | bijatykanoun rękoczynynoun |
| handgriplig [~t ~a] adjektiv | namacalnyadjective |
| handha [-hade, -haft, -havd -haft -havda, pres. -har] verb | sprawowaćverb zajmować sięverb zarządzaćverb |
| handhavare [~n; pl. ~, best. pl. -havarna] substantiv | zarządcanoun |
| handikapp [~et; pl. ~] substantiv | kalectwonoun niepełnosprawnośćnoun |
| handikappad [handikappat ~e] adjektiv | kalekaadjective |
| handjur [~et; pl. ~] substantiv | samiec(zoologia, zoologiczny) zwierzę płci męskiej |
| handklaver [~et; pl. ~] substantiv | akordeon(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) rodzaj instrumentu muzycznego z grupy aerofonów; |
| handla [~de ~t] verb | działaćverb robić zakupyverb rozporządzaćverb władać(przenośnie, przenośnia) (żartobliwie) szefować, kierować zdołaćverb |
| handlare [~n; pl. ~, best. pl. handlarna] substantiv | handlarznoun |
