han w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| johannesört [~en ~er] substantiv | dziurawiec zwyczajny(botanika, botaniczny) Hypericum perforatum L., gatunek byliny z rodziny dziurawcowatych o właściwościach leczniczych; |
| Jonathan | Jonatanimię męskie; |
| kanhända adverb | możeadverb |
| karljohan substantiv | borowik szlachetny(mikologia, mikologiczny) Boletus edulis, gatunek grzyba jadalny z rodziny borowikowatych; |
| khan [~en ~er] substantiv | chan(historia, historyczny, historycznie) głowa chanatu, tytuł oznaczający władcę w dawnych krajach Wschodu; |
| klädhängare [~n; pl. ~, best. pl. -hängarna] substantiv | wieszaknoun wieszaknoun wieszaknoun |
| klyscha [~n klyschor] substantiv | frazesnoun |
| knapphändig [~t ~a] adjektiv | lapidarnyadjective zwięzłyadjective |
| konsthandlare [~n; pl. ~, best. pl. -handlarna] substantiv | marszand(książkowy) (sztuka) osoba handlująca dziełami sztuki |
| konsthandverk | rzemiosło artystycznedziedzina sztuk plastycznych, obejmująca wytwarzanie metodami rzemieślniczymi artystycznych przedmiotów o charakterze użytkowym |
| lämna därhän | |
| lätthanterlig [~t ~a] adjektiv | wygodnyadjective |
| mähä [~et el. ~t; pl. ~n] substantiv | ciamajda(potocznie, potoczny) człowiek niezdarny, ślamazarny safandułanoun |
| måhända adverb | możeadverb |
| människohandel [~n] substantiv | handel ludźmi(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przestępczy proceder będący formą niewolnictwa polegający na działaniach nakierunkowanych na wyzysk ludzi, niezależnie od płci i wieku, naruszający ich prawo do decydowania o sobie; |
| Martha [~n marthor] substantiv | Martanoun |
| maskformigt bihang | wyrostek robaczkowy(anatomia, anatomiczny) cienkie uwypuklenie jelita ślepego u niektórych ssaków, m.in. u człowieka; |
| mellanhands- | śródręczny(anatomia, anatomiczny) związany z śródręczem, dotyczący śródręcza |
| misshandel [~n -handlar] substantiv | znęcanienoun |
| misshandlad | zbitytaki, który uległ obrażeniom, pobiciu |
| oavhängig [~t ~a] adjektiv | niepodległyadjective niezależny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) o państwach: niebędący pod niczyim zwierzchnictwem, decydujący sam o sobie niezawisłyadjective |
| oavhängighet [~en] substantiv | niezależnośćnoun niezawisłośćnoun |
| oavhängigt | niezależniebez związku z czymś (sugeruje brak koordynacji i zależności) |
| oavhängigt av | niezależniebez względu na coś (sugeruje, że jakiś argument nie jest wystarczająco ważny) |
| olyckshändelse [~n ~r] substantiv | incydentnoun wypadeknoun |
| örhänge [~t ~n] substantiv | kolczyknoun |
| osammanhängande adjektiv | nieskładnyadjective |
| överhäng [~et; pl. ~] substantiv | nawisnoun występnoun |
| på egen hand | na własną rękęsamodzielnie, na własną odpowiedzialność niezależniebez związku z czymś (sugeruje brak koordynacji i zależności) |
| på förhand | z góryzawczasu, od razu, zanim coś się zdarzy, z wyprzedzeniem |
