Polski | Szwedzki |
---|---|
chan (historia, historyczny, historycznie) głowa chanatu, tytuł oznaczający władcę w dawnych krajach Wschodu; noun | khan [~en ~er]substantiv |
Chanuka (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (żydowski) ośmiodniowe święto, upamiętniające zwycięstwo Machabeuszy nad Seleucydami oraz oczyszczenie i ponowne poświęcenie świątyni w Jerozolimie po jej sprofanowaniu poprzez umieszczenie tam bóstw greckich; | |
aeromechanika | |
Archangielsk (geografia, geograficzny) miasto w północnej części europejskiej Rosji; | |
archanioł (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) każdy byt duchowy stojący w hierarchii niebiańskiej wyżej niż chór aniołów; noun | ärkeängel [~n -änglar]substantiv |
bachanalia noun | backanal [~en ~er]substantiv |
bachantka (mitologia, mitologiczny) towarzyszka Bachusa noun | backant [~en ~er]substantiv |
barchan (włókiennictwo) rodzaj grubej tkaniny bawełnianej | |
dmuchany zamek noun mobilne miejsce do zabawy dla dzieci wykonane z nadmuchiwanych elementów i trampolin do skakania | hoppborg [~en ~ar]substantiv |
Dzień Zakochanych święto zakochanych obchodzone 14 lutego (w dniu św. Walentego, patrona zakochanych) głównie w Ameryce Północnej, Australii i Europie Zachodniej | |
kichanie | |
kochana noun | gumma [~n, gummor]substantiv |
kochanek noun mężczyzna utrzymujący stosunki seksualne bez wchodzenia w związek małżeński | älskare [~n; pl. ~, best. pl. älskarna]substantiv |
kochanie (rzeczownik odczasownikowy) od kochać noun | kärleksaffär [~en ~er]substantiv |
kochanie noun osoba ukochana | älskling [~en ~ar]substantiv |
kochanie noun zwrot do osoby, której chce się okazać uczucie sympatii | favorit [~en ~er]substantiv |
kochanie! noun | gumma [~n, gummor]substantiv |
kochanka noun kobieta pozostająca w nieformalnym związku seksualnym z mężczyzną | hålldam [~en ~er]substantiv älskarinna [~n älskarinnor]substantiv |
kochany adjective osoba bliska, darzona miłością | älsklig [~t ~a]adjektiv |
kochany adjective taki, który jest darzony przez kogoś miłością | älsklig [~t ~a]adjektiv |
kochany adjective taki, który jest komuś miły, bliski; związany z miłością, kochaniem, sympatią | gullig [~t ~a]adjektiv älsklig [~t ~a]adjektiv |
koń mechaniczny (fizyka, fizyczny) jedna z pozaukładowych jednostek mocy; noun | hästkraft [~en ~er]substantiv |
kwantowomechaniczny (przymiotnik) od mechanika kwantowa | |
mechanicyzm (filozofia, filozoficzny) pogląd postulujący możliwość wyjaśnienia wszystkich zjawisk zachodzących w przyrodzie za pomocą praw i pojęć mechaniki; noun | mekanism [~en ~er]substantiv |
mechanicznie adjective w sposób mechaniczny, podobnie jak maszyna | automatisk [~t ~a]adjektiv |
mechanicznie adjective w sposób mechaniczny, za pomocą maszyny | mekanisk [~t ~a]adjektiv |
mechaniczny adjective pozbawiony działania woli; automatyczny, machinalny | mekanisk [~t ~a]adjektiv |
mechaniczny adjective związany z mechaniką, opierający się na zasadach mechaniki | mekanisk [~t ~a]adjektiv |
mechaniczny adjective związany z mechanizmem, dotyczący mechanizmu | mekanisk [~t ~a]adjektiv |
mechanik noun osoba, która zajmuje się obsługą oraz naprawą maszyn i urządzeń | mekaniker [~n; pl. ~]substantiv |
mechanik samochodowy noun | bilmekaniker [~n; pl. ~]substantiv |
mechanika (fizyka, fizyczny) dział fizyki opisujący ruch i odkształcenie ciał materialnych lub ich części na skutek ich wzajemnych oddziaływań oraz badający stan równowagi między nimi. noun | mekanik [~en]substantiv |
mechanika (informatyka, informatyczny) model fizyki świata zaimplementowany w grze komputerowej noun | mekanik [~en]substantiv |
mechanika (technologia, technika, techniczny) dział obejmujący mechanikę ośrodków ciągłych i wytrzymałość materiałów noun | mekanik [~en]substantiv |
mechanika (technologia, technika, techniczny) dział techniki zajmujący się konstruowaniem i budowaniem maszyn i pojazdów; noun | mekanik [~en]substantiv |
mechanika noun sposób działania mechanizmu | mekanik [~en]substantiv |
mechanika kwantowa (fizyka, fizyczny) dział fizyki zajmujący się badaniem zjawisk w skali mikroskopowej oraz nadprzewodnictwa i nadciekłości; noun | kvantmekanik [~en]substantiv |
mechanika nieba (astronomia, astronomiczny) nauka o wzajemnym oddziaływaniu i ruchach ciał niebieskich; |