ha w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| hålla [höll, hållit, hållen hållet hållna, pres. håller] verb | trzymaćverb |
| hälla | lanie(rzeczownik odczasownikowy) od lać (powodować wypływanie cieczy) sypaćo sypkich substancjach przemieszczać |
| hålla fast | obstawaćnie zmieniać własnego zdania wytrwaćdotrwać do końca, do określonego czasu w danych warunkach |
| hålla för | postawićprzeciwstawić się komuś, okazać upór, nieprzejednaną postawę |
| hålla god min i elakt spel | nadrabiać minąudawać, że wszystko jest w porządku, mimo że sytuacja przedstawia się źle robić dobrą minę do złej gryudawać, że wszystko jest w porządku, mimo że sytuacja przedstawia się źle |
| hålla hov | brylowaćwyróżniać się czymś i być przedmiotem powszechnego podziwu |
| hålla igen | powstrzymywaćpohamowywać kogoś lub coś zapobiegając czemuś powstrzymywaćrezygnować ze zrobienia czegoś, nie pozwalać sobie na coś |
| hålla ihop | chodzić(potocznie, potoczny) spotykać się ze sobą, będąc parą w nieformalnym związku |
| hålla kort | |
| hålla med | zgadzaćbyć zgodnym z czymś, mieć podobną opinię |
| hålla mun | nie puszczać pary z ust(potocznie, potoczny) zachowywać coś w tajemnicy, nic nie mówić, nie wygadywać się |
| hålla på | uprawiaćzajmować się regularnie jakąś czynnością |
| hålla på halster | |
| hålla sig | powstrzymywaćrezygnować ze zrobienia czegoś, nie pozwalać sobie na coś pozostawaćbyć dalej takim samym, bez zmian; nie zmieniać się sklepowy(przymiotnik) od: sklep trzymaćbyć w dobrej kondycji fizycznej trzymaćprzytrzymywać coś w celu zachowania określonej pozycji (nieprzewrócenia się / niewypadnięcia itp.) |
| hålla sig på mattan | |
| hålla tand för tunga | trzymać język za zębami(przenośnie, przenośnia) dochowywać tajemnicy, być ostrożnym w wypowiedziach |
| hålla till | wysiadywaćsiedzieć gdzieś przez dłuższy czas |
| hålla tillbaka | powstrzymywaćpohamowywać kogoś lub coś zapobiegając czemuś |
| hålla tummarna | trzymać kciukiżyczyć komuś powodzenia, czasem zaciskając przy tym palce |
| hålla tyst | |
| hälla upp | rozlewaćlejąc, napełniać kilka naczyń |
| hålla ut | wytrwaćdotrwać do końca, do określonego czasu w danych warunkach |
| hälla ut | rozlewaćlejąc się, rozpływać się po jakiejś powierzchni rozlewaćpowodować wydostanie się cieczy poza naczynie |
| Halland substantiv | Halland(geografia, geograficzny) (administracja) dawniej jedna z tradycyjnych prowincji szwedzkich położona nad Kattegatem, współcześnie szwedzki region administracyjny; |
| hållbar [~t ~a] adjektiv | trwałyadjective |
