ha w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| hamna [~de ~t] verb | wylądowaćverb |
| hämna [~de ~t] verb | odgrywaćverb |
| hamna på överblivna kartan | |
| hämnas [hämnades hämnats] verb | mścićverb pomścićverb |
| hämnare [~n; pl. ~, best. pl. hämnarna] substantiv | mścicielnoun |
| hämnd [~en ~er] substantiv | rewanż(sport, sportowy) powtórne spotkanie dające sposobność odegrania się rewanżnoun zemstanoun |
| hämndgirig [~t ~a] adjektiv | mściwieadjective |
| hämndlysten [-lystet -lystna] adjektiv | mściwyadjective |
| hämndporr | pornozemstarozpowszechniane intymnych zdjęć lub filmów bez zgody osoby, którą przedstawiają, zwykle, aby ukarać ją za nieudany związek |
| hämning [~en ~ar] substantiv | zahamowanienoun |
| hämningslös [~t ~a] adjektiv | swobodnyadjective |
| hamnskiftare | |
| hamnstad [~en -städer] substantiv | miasto portowenoun |
| hampa | konopie(botanika, botaniczny) Cannabis L., rodzaj roślin jednorocznych z rodziny konopiowatych, pochodzących z Azji, uprawianych dla mocnych włókien, nasion oraz używek; |
| hämpling [~en ~ar] substantiv | makolągwa(ornitologia, ornitologiczny) Carduelis cannabina, mniejszy od wróbla ptak gniazdujący w krzewach; |
| hamra [~de ~t] verb | uderzaćverb |
| hamsa | chamsa(etnografia, etnograficzny) symbol szczęścia w formie otwartej dłoni, używany w wielu kulturach jako amulet; |
| hämsko [~n ~r] substantiv | przeszkodanoun zawadanoun |
| hamster [~n hamstrar] substantiv | chomik(zoologia, zoologiczny) gryzoń z rodziny Cricetidae G. Fischer; |
| hamstra [~de ~t] verb | chomikowaćverb składaćverb |
| hamstrare [~n; pl. ~, best. pl. hamstrarna] substantiv | chomik(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) osoba, która gromadzi dużo niepotrzebnych rzeczy |
| hamstring [~en ~ar] substantiv | gromadzenie(rzeczownik odczasownikowy) od gromadzić hurdycja(historia, historyczny, historycznie) (budownictwo) średniowieczny, drewniany ganek obronny z otworami strzelniczymi w podłodze, stosowany na murach i wystający poza ich krawędź; |
| hämta [~de ~t] verb | przynosićverb |
| han pronomen | onpronoun |
| hån [~et] substantiv | drwinanoun kpinanoun pośmiewiskonoun symulakrnoun symulakrumnoun szyderstwonoun |
| han själv | sobą…wskazujący na podmiot jako jednocześnie wykonawcę i odbiorcę czynności, używany z czasownikami rządzącymi narzędnikiem |
| håna [~de ~t] verb | szydzićverb |
| hand [~en händer] substantiv | podręcznynoun ręka(anatomia, anatomiczny) część kończyny górnej człowieka lub małpy człekokształtnej od nadgarstka do końca palców; |
