słownik Polsko-Szwedzki »
on w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| on pronoun trzecia osoba liczby pojedynczej, rodzaj męski | hanpronomen |
| ona pronoun trzecia osoba liczby pojedynczej, rodzaj żeński | honpronomen |
| onager (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) rodzaj starożytnej i średniowiecznej katapulty; | |
| onager (zoologia, zoologiczny) Equus onager, zagrożony wyginięciem dziki azjatycki ssak kopytny; | |
| onanizm (seksuologia, seksuologiczny) zachowanie seksualne polegające na erotycznym pobudzaniu własnych organów płciowych; noun | onani [~n]substantiv |
| onanizować (seksuologia, seksuologiczny) zaspokajać popęd płciowy przez pobudzanie narządów płciowych verb | onanera [~de ~t]verb |
| onanizować się verb | onanera [~de ~t]verb |
| one 3 (osoba) lm rodzaju niemęskoosobowego | |
| Onega (geografia, geograficzny) (administracja) miasto rejonowe w północnej Rosji, w obwodzie archangielskim, położone u ujścia Onegi (1.3) do Zatoki Oneskiej; | |
| Onega (geografia, geograficzny) rzeka na północy europejskiej części Rosji; | |
| ongi (przestarzałe, przestarzały) kiedyś, dawniej, niegdyś adverb | någonsinadverb |
| ongiś adverb | fordomadverb |
| oni trzecia osoba liczby mnogiej rodzaju męskoosobowego | |
| oniemiały adjective | mållös [~t ~a]adjektiv |
| onieśmielony adjective | förlägen [förläget förlägna]adjektiv |
| onkolog (medycyna, medyczny) lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób nowotworowych noun | onkolog [~en ~er]substantiv |
| onkologia (medycyna, medyczny) dział medycyny zajmujący się nowotworami noun | onkologi [~n]substantiv |
| onkologiczny (medycyna, medyczny) związany z onkologią, dotyczący onkologii adjective | onkologisk [~t ~a]adjektiv |
| online (informatyka, informatyczny) za pomocą Internetu | |
| online (informatyka, informatyczny) związany z siecią internetową, dotyczący sieci internetowej, przekazywany za pomocą sieci internetowej | |
| ono trzecia osoba liczby pojedynczej, rodzaj nijaki | |
| ono pronoun trzecia osoba liczby pojedynczej, rodzaj nijaki | denpronomen |
| onomastyka (językoznawstwo, językoznawczy) dział językoznawstwa zajmujący się badaniem nazw własnych (osobowych i geograficznych); noun | onomastik [~en]substantiv |
| onomatopeja (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) wyraz dźwiękonaśladowczy; | |
| Ontario (geografia, geograficzny) (administracja) jedna z dziesięciu prowincji kanadyjskich; | |
| Ontario (geografia, geograficzny) jezioro w Ameryce Północnej, na granicy Stanów Zjednoczonych i Kanady; | |
| ontologia (filozofia, filozoficzny) dziedzina wiedzy, która stara się odpowiadać na pytania o strukturę rzeczywistości i problematykę związaną z pojęciem bytu; noun | ontologi [~n]substantiv |
| ontologia (informatyka, informatyczny) formalna reprezentacja pewnej dziedziny wiedzy, na którą składa się zapis zbioru konceptów i relacji między nimi; noun | ontologi [~n]substantiv |
| ontologiczny (przymiotnik) od ontologia adjective | ontologisk [~t ~a]adjektiv |
| onyks (jubilerstwo, jubilerski) (mineralogia, mineralogiczny) kamień półszlachetny, odmiana chalcedonu o równoległym ułożeniu warstewek, na przemian białej i czarnej lub ciemnobrunatnej; noun | onyx [~en ~er]substantiv |
| -ony …tworząca imiesłów przymiotnikowy przeszły bierny czasowników dokonanych koniugacji VIa, VIb, XII | |
| Aaron (biblijny) postać biblijna, brat Mojżesza; | |
| Aaron imię męskie; | |
| abalone rodzaj logicznej gry planszowej; | |
| abandon (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (morski) zrzeczenie się na rzecz ubezpieczyciela praw do statku, który stracił swoją wartość handlową; noun | abandon [~en]substantiv |
| abaton (architektura, architektoniczny) (historia, historyczny, historycznie) w Starożytnej Grecji sypialnia dla pacjentów oczekujących cudownego uzdrowienia podczas snu; | |
| abaton (architektura, architektoniczny) (historia, historyczny, historycznie) święte miejsce, zazwyczaj okręg sakralny lub podziemne pomieszczenie przy świątyni greckiej, do którego dostęp mieli wyłącznie kapłani; | |
| abolicjonista (historia, historyczny, historycznie) w XVIII–XIX w.: zwolennik ruchu dążącego do zniesienia niewolnictwa i sprzeciwiającego się dyskryminacji rasowej |
