grund w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| grundtal [~et; pl. ~] substantiv | liczebnik główny(gramatyka) nazwa liczby całkowitej |
| grundton [~en ~er] substantiv | toniczny(biologia, biologiczny) odnoszący się do napięcia tkanek tonika(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) funkcja harmoniczna rozładowująca napięcie tonalne |
| avgrund [~en ~er] substantiv | czeluść(książkowy) przepaść, głębia, jama otchłańnoun przepaśćnoun zgubanoun |
| bakgrund [~en ~er] substantiv | drugoplanowy(filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) (sztuka) położony poza pierwszym planem gruntnoun naziemnynoun osiadaćnoun podłożenoun podłożenoun przyziemnynoun tło(przenośnie, przenośnia) okoliczności, sytuacja, w której rozgrywają się jakieś wydarzenia tłonoun ziemnynoun |
| bakgrundsberättelse | przedakcja(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) część utworu fabularnego, która informuje o zdarzeniach poprzedzających rozpoczęcie akcji |
| begrunda [~de ~t] verb | przemyśliwaćverb rozmyślaćverb |
| begrundande | kontemplacjaskupienie, rozmyślanie, pogrążenie w myślach |
| bevekelsegrund [~en ~er] substantiv | motyw(psychologia, psychologiczny) bodziec skłaniający do działania motywacjanoun pobudkanoun |
| förgrundsgestalt [~en ~er] substantiv | figurantnoun |
| gå på grund | utykaćstawać, nie mogąc poruszać się dalej |
| grogrund [~en ~er] substantiv | podłoże(mikrobiologia, mikrobiologiczny) pożywka dla bakterii; zarodek(przenośnie, przenośnia) początkowy etap lub stadium |
| i bakgrunden | na bokuz dala od czegoś |
| medgrundare | współzałożycielosoba mająca współudział w założeniu czegoś |
| öre [~t; pl. ~n el. (efter grundtal alltid) ~, best. pl. ~na] substantiv | öre(ekonomia, ekonomiczny) moneta szwedzka, obecnie setna część korony; øre(ekonomia, ekonomiczny) najmniejsza moneta duńska, obecnie setna część korony duńskiej; øre(ekonomia, ekonomiczny) najmniejsza moneta norweska, obecnie setna część korony norweskiej; |
| outgrundlig [~t ~a] adjektiv | nieodgadnionyadjective |
| på grund av | gwoli(podniośle) (przestarzałe, przestarzały) przyimek wskazujący na cel czynności lub przyczynę jej wykonania na skutekz powodu czegoś skutkiemw wyniku, konsekwencji czegoś, z jakiegoś powodu wskutek(książkowy) (zobacz) na skutek z powoduwprowadza przyczynę wystąpienia jakiejś sytuacji lub wykonania jakiejś czynności |
