gå w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| gång på gång | |
| gångare [~n; pl. ~, best. pl. gångarna] substantiv | chodziarz(sport, sportowy) zawodnik uprawiający chód sportowy |
| gångbana [~n -banor] substantiv | chodniknoun |
| gångbro [~n ~ar] substantiv | kładkanoun kładkanoun |
| gånger | |
| gångjärn [~et; pl. ~] substantiv | zawias(technologia, technika, techniczny) połączenie ruchome złożone z dwóch części złączonych przegubowo, do mocowania wiek, włazów, skrzydeł drzwi i okien |
| gåpåig [~t ~a] adjektiv | chamskiadjective |
| gård [~en ~ar] substantiv | farma(rolnictwo, rolniczy) gospodarstwo rolne w krajach anglosaskich; gospodarstwonoun podwórkonoun podwórzenoun zagrodanoun |
| gårdag [~en ~ar] substantiv | wczorajnoun |
| gårdagens | wczorajszytaki, który był wczoraj, dotyczy poprzedniego dnia; z dnia poprzedniego |
| gårdags- | wczorajszytaki, który był wczoraj, dotyczy poprzedniego dnia; z dnia poprzedniego |
| gårdsplan [~en ~er] substantiv | dziedziniecnoun |
| gårdvar [~en ~ar] substantiv | pies obronny(kynologia, kynologiczny) pies wyszkolony w celu obrony przed intruzami |
| gås [~en gäss] substantiv | gęś(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa z mięsa gęsi (1.2), rzadziej gęsi (1.1) gęś(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny kaczkowatych; gęś(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) (pogardliwie, pogardliwy) kobieta ograniczona, naiwna, głupia, niedoświadczona |
| gåsgam | |
| gåshud [~en] substantiv | gęsia skórka(potocznie, potoczny) (fizjologia, fizjologiczny) fizjologiczna reakcja skóry na zimno lub emocje objawiająca się wyprostowaniem włosków; |
| gåskarl [~en ~ar] substantiv | gąsior(ornitologia, ornitologiczny) samiec gęsi |
| gåta [~n gåtor] substantiv | rzeszotonoun zagadkanoun zagadkanoun zagadkanoun |
| gåtfull [~t ~a] adjektiv | nieodgadnionyadjective tajemniczyadjective |
| gåva [~n gåvor] substantiv | darnoun podaruneknoun prezentnoun talentnoun |
| gåvoskatt [~en ~er] substantiv | |
| angå [-gick, -gått, pres. -går] verb | dotyczyćverb obchodzićverb obowiązywaćverb |
| angående preposition | dotyczącypreposition odnośnie do(urzędowy) w stosunku do czegoś / kogoś, względem czegoś / kogoś, w porównaniu z czymś, wobec czegoś / kogoś |
