form w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| konformig [~t ~a] adjektiv | stożkowyadjective |
| konformist [~en ~er] substantiv | konformistanoun konformistkanoun konformistycznynoun |
| likformig kontinuitet | |
| likformigt kontinuerlig | |
| maskformigt bihang | wyrostek robaczkowy(anatomia, anatomiczny) cienkie uwypuklenie jelita ślepego u niektórych ssaków, m.in. u człowieka; |
| Medborgarplattformen | Platforma Obywatelska(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nazwa jednej z polskich partii politycznych; |
| minnesförmåga [~n] substantiv | pamięćnoun |
| motreformationen | kontrreformacja(historia, historyczny, historycznie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ruch w Kościele katolickim w XVI i XVII w., skierowany przeciw reformacji i wyznaniom protestanckim, mający na celu także przeprowadzenie odnowy wewnętrznej w Kościele; |
| nonkonformism [~en] substantiv | nonkonformizm(socjologia, socjologiczny) (psychologia, psychologiczny) postawa sprzeciwu wobec zasad, norm i opinii obowiązujących w danym środowisku; |
| oförmåga [~n oförmågor] substantiv | niemożnośćnoun niezdolnośćnoun |
| oformlig [~t ~a] adjektiv | amorficznyadjective bezkształtnyadjective |
| oförmodat | niespodziewaniew sposób nieoczekiwany, niespodziewany, powodujący zaskoczenie |
| omforma [~de ~t] verb | przekształcaćverb |
| omformulera [~de ~t] verb | przeredagowaćverb |
| passiv form | strona bierna(gramatyka) forma zdania, w której podmiot jest obiektem czynności, określonej przez orzeczenie; |
| performans [~en] substantiv | performancja(językoznawstwo, językoznawczy) rzeczywiste posługiwanie się językiem, w odróżnieniu od znajomości języka; |
| reform [~en ~er] substantiv | reformanoun |
| Reformationen | reformacja(historia, historyczny, historycznie) (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) ruch religijno-polityczno-społeczny w XVI wieku zapoczątkowany w Niemczech przez Marcina Lutra, dążący do wprowadzenia reform w Kościele katolickim; |
| reformatorisk [~t ~a] adjektiv | reformatorski(podniośle) dotyczący reformowania albo reformatora |
| reformera [~de ~t] verb | reformowaćverb |
| ringledningstransformator | |
| rörelseförmåga [~n] substantiv | władzanoun |
| sinusformad | sinusoidalnymający kształt sinusoidy (kosinusoidy) |
| sköldformad | tarczycowy(anatomia, anatomiczny) dotyczący tarczycy |
| spjutformig [~t ~a] adjektiv | lancetowatyadjective |
| stöpt i samma form | |
| transformation [~en ~er] substantiv | przekształcenie(matematyka, matematyczny) funkcja, zwykle z interpretacją geometryczną, przekształcająca zbiór na niego samego |
| transformator [~n ~er ] substantiv | przekładnik(elektryczność) transformator służący do zamiany poziomu napięcia (przekładnik napięciowy) lub prądu (przekładnik prądowy) elektrycznego do mniejszego poziomu, używany do celów automatyki, pomiarów, rozliczeń itp. transformator(elektryczność) urządzenie do zmiany poziomu napięcia elektrycznego; |
| uniform | mundurcharakterystyczny, regulowany przepisami ubiór członków jakiejś organizacji, grupy lub formacji – zwykle militarnej; ścierkaszmata służąca do mycia, ścierania czegoś uniformujednolicony ubiór wyróżniający członków jakiejś organizacji lub grupy zawodowej; |
| utforma [~de ~t] verb | formułowaćverb |
