fan w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| fan | fan(potocznie, potoczny) zagorzały wielbiciel czegoś lub kogoś; |
| fan [best. ~] | wyznawca(przenośnie, przenośnia) entuzjasta czyichś poglądów |
| fan är inte så svart som man målar honom | nie taki diabeł straszny, jak go malującoś okazało się prostsze, niż wyglądało na początku |
| fana [~n fanor] substantiv | bandera(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) flaga określająca przynależność państwową statku wodnego; chorągiewnoun flaganoun |
| fana pryda med tagelplym | buńczuk(historia, historyczny, historycznie) drzewce zakończone kulą lub grotem, ozdobione końskim włosiem, stanowiły symbol władzy na dawnych kresach wschodnich; |
| fanart | fanart(sztuka) działalność artystyczna w środowisku fanów; |
| fanatiker [~n; pl. ~] substantiv | fanatyczkanoun fanatyknoun oszołom(potocznie, potoczny) człowiek wierzący bezgranicznie w jakąś ideologię, ślepo jej podporządkowany |
| fanatisk [~t ~a] adjektiv | fanatycznieadjective fanatycznyadjective |
| fanatism [~en] substantiv | fanatyzmnoun |
| fandango [~n ~r] substantiv | fandango(choreografia, choreograficzny) hiszpański taniec ludowy w rytmie ostro wybijanym kastanietami i z towarzyszeniem gitary; |
| faner [~et; pl. ~] substantiv | fornirnoun okleinanoun |
| fanera [~de ~t] verb | fornirować(technologia, technika, techniczny) okładać wyroby stolarskie fornirem |
| fanfar [~en ~er] substantiv | fanfara(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) krótki utwór grany najczęściej na trąbce rozpoczynający uroczystości; |
| fango | borowina(medycyna, medyczny) stosowany w lecznictwie torf; |
| fanjunkare [~n; pl. ~, best. pl. -junkarna] substantiv | feldfebel(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) stopień podoficerski odpowiadający starszemu sierżantowi (m.in. w dawnym wojsku w Polsce, NRD, RFN) |
| finna [fann, funnit, funnen funnet funna, pres. finner] verb | odnaleźćverb określaćverb znajdować(przestarzałe, przestarzały) oceniać coś; określać swoje uczucia, stosunek do czegoś znajdowaćverb znaleźćverb |
| finnas [fanns, funnits, pres. finns hellre än finnes] verb | byćverb znajdowaćverb |
| fanskap [~et; pl. ~] substantiv | skurwiel(wulgarnie, wulgaryzm) (pogardliwie, pogardliwy) (obraźliwie) o mężczyźnie |
| fantasi [~n ~er] substantiv | fantazja(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) utwór muzyczny o swobodnej budowie, nawiązujący do innych form muzycznych; fantazjanoun imaginacjanoun imaginacjanoun wyobraźnianoun |
| fantasifoster [-fostret; pl. ~, best. pl. -fostren] substantiv | urojenienoun |
| fantast [~en ~er] substantiv | fantasta(potocznie, potoczny) ktoś, kto wierzy w fantazje, nierealne przedsięwzięcia marzycielnoun |
| fantastisk [~t ~a] adjektiv | cudownyadjective fantastyczny(potocznie, potoczny) wspaniały, cudowny wspaniałyadjective |
