bak w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| bak | wypiekilość produktów otrzymanych w czasie pieczenia z tyłuod przeciwnej strony niż przód zawadzaćutrudniać przemieszczanie się |
| bak [~en, ~ar] substantiv | wypiekanienoun zadeknoun |
| bak [~en, ~ar] | wypiekczynność wypiekania wypiekprodukt spożywczy powstający w wyniku pieczenia |
| bak- | tylnyznajdujący się z tyłu czegoś |
| baka [~de ~t] verb | piecverb |
| bakas | wypiekaćpiekąc, sporządzać coś |
| bakdel [~en ~ar] substantiv | zad(anatomia, anatomiczny) tylna część tułowia czworonożnego zwierzęcia |
| bakdörr [~en ~ar] substantiv | siedzieć na ogonienoun tailgate(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dotyczący stosowania glissand w grze na puzonie |
| bakelit [~en] substantiv | bakelit(chemia, chemiczny) jedno z tworzyw sztucznych, odmiana fenoplastu; |
| bakform [~en ~ar] substantiv | foremkanoun |
| bakfull [~t ~a] adjektiv | na kacuadjective skacowanyadjective |
| bakfylla [~n -fyllor] substantiv | kac(potocznie, potoczny) występowanie nieprzyjemnych objawów (bólu głowy, pragnienia) na skutek nadmiernego spożycia alkoholu; |
| bakgrund [~en ~er] substantiv | drugoplanowy(filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) (sztuka) położony poza pierwszym planem gruntnoun naziemnynoun osiadaćnoun podłożenoun podłożenoun przyziemnynoun tło(przenośnie, przenośnia) okoliczności, sytuacja, w której rozgrywają się jakieś wydarzenia tłonoun ziemnynoun |
| bakgrundsberättelse | przedakcja(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) część utworu fabularnego, która informuje o zdarzeniach poprzedzających rozpoczęcie akcji |
| bakhuvud [~et; pl. ~en, best. pl. ~ena] substantiv | potylica(anatomia, anatomiczny) kość potyliczna, kość czaszki, w której znajduje się otwór łączący jamę mózgoczaszki z kanałem kręgowym kręgosłupa; |
| bakhåll [~et; pl. ~] substantiv | pułapkanoun zasadzkanoun |
| bakladdare | odtylcówkabroń palna nabijana od strony nasady lufy; |
| baklava [~n baklavor] substantiv | baklawa(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (cukiernictwo) rozpowszechniony w kuchni tureckiej, ormiańskiej, bułgarskiej i bałkańskiej deser z ciasta półfrancuskiego przełożonego warstwami pokrojonych orzechów (włoskich lub migdałów) z cukrem lub miodem, polewanego lukrem lub syropem i posypywanego tłuczonymi, niesolonymi orzeszkami pistacjowymi; |
| bakljus [~et; pl. ~] substantiv | tylne światłonoun |
| bakning [~en] substantiv | pieczenie(rzeczownik odczasownikowy) od piec wypieknoun |
| bakom | zacofanyopóźniony w rozwoju |
| bakom adverb | w tyleadverb zaadverb |
