słownik Polsko-Szwedzki »

samo w języku po szwedzku

PolskiSzwedzki
samo pronoun

självpronomen

samo się pronoun

självpronomen

Samoa (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wyspiarskie państwo w Oceanii ze stolicą w Apia;
noun

Samoasubstantiv

Samoa Amerykańskie (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Oceanii;

Amerikanska Samoa

Samoańczyk noun
obywatel Samoa

samoan [~en ~er]substantiv

samoański (językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Samoa,
noun

samoanska [~n samoanskor]substantiv

samoański adjective
związany z Samoa, dotyczący Samoa

samoansk [~t ~a]adjektiv

samobieżny (technologia, technika, techniczny) taki, który porusza się samodzielnie
adjective

självgåendeadjektiv

samobójca noun
osoba próbująca zabić samą siebie

självmördare [~n; pl. ~, best. pl. -mördarna]substantiv

samobójczy adjective
dotyczący samobójstwa lub samobójcy, mający na celu samobójstwo

självmordsbenägen [-benäget -benägna]adjektiv

samobójczyni noun
kobieta celowo zabijająca samą siebie

självmördare [~n; pl. ~, best. pl. -mördarna]substantiv

samobójstwo noun
zabicie samego siebie;

självmord [~et; pl. ~]substantiv

samochodowy noun

bilindustri [~n ~er]substantiv

samochodowy adjective
związany z samochodem, dotyczący samochodu

självgåendeadjektiv

samochwalstwo (książkowy) zachwalanie siebie

eget beröm

samochód (motoryzacja) (transport, transportowy) pojazd mechaniczny, wyposażony w koła, mogący poruszać się dzięki wbudowanemu silnikowi, służący do przewozu ludzi lub towarów;
noun

bil [~en ~ar]substantiv

samochód ciężarowy noun

lastbil [~en ~ar]substantiv

samochód dostawczy (motoryzacja) odmiana samochodu osobowego lub lekkiego ciężarowego przeznaczona do przewozu niezbyt dużych ładunków
noun

budbil [~en ~ar]substantiv

samochód osobowy (motoryzacja) pojazd mechaniczny, silnikowy, o dopuszczalnej całkowitej masie do 3500 kg, zdolny do przewożenia do dziewięciu osób i niewielkiego bagażu;
noun

personbil [~en ~ar]substantiv

samoczynny adjective
działający samoczynnie, bez udziału człowieka

automatisk [~t ~a]adjektiv

samodzielnie adjective
bez cudzej pomocy, o własnych siłach

ensam [~t ~ma]adjektiv

samodzielnie samotnie, bez innych

själv

samodzielność noun
niezależność, uniezależnienie

självständighet [~en]substantiv

samodzielny adjective
radzący sobie bez cudzej pomocy

självständig [~t ~a]adjektiv

samogwałt (przestarzałe, przestarzały) zaspokajanie popędu płciowego poprzez stymulację własnych narządów płciowych
noun

masturbation [~en ~er]substantiv

samogłoska (językoznawstwo, językoznawczy) głoska otwarta, której obecność konieczna jest do utworzenia sylaby;

vokal [~t, ~a]

samogłoska (językoznawstwo, językoznawczy) głoska otwarta, której obecność konieczna jest do utworzenia sylaby;
noun

självljud [~et; pl. ~]substantiv

samoistny będący odrębną całością, niezwiązaną z niczym

oberoende

samoistny adjective
istniejący sam z siebie; powstały niezależnie od przyczyn zewnętrznych

reflexmässig [~t ~a]adjektiv

samokontrola noun
kontrolowanie własnych działań; kontrola nad sobą

självbehärskning [~en]substantiv

samokrytycyzm (książkowy) umiejętność krytycznego i obiektywnego oceniania siebie
noun

självkritik [~en]substantiv

samokrytycznie adjective
krytycznie w stosunku do samego siebie

självkritisk [~t ~a]adjektiv

samokrytyczny adjective
wyrażający taką ocenę, nacechowany samokrytycyzmem

självkritisk [~t ~a]adjektiv

samokrytyczny adjective
zdolny do krytycznej oceny samego siebie

självkritisk [~t ~a]adjektiv

samoleczenie samodzielne leczenie samego siebie

självmedicinering

samolot (lotnictwo, lotniczy) statek powietrzny wyposażony we własny napęd, mający skrzydła, które tworzą siłę nośną;
noun

flyg [~et; pl. ~]substantiv

flygplan [~et; pl. ~]substantiv

samolub noun
egoista myślący tylko o sobie

egoist [~en ~er]substantiv

samolubny adjective

självisk [~t ~a]adjektiv

samoobrona (książkowy) obrona samego siebie
noun

självförsvar [~et]substantiv

12

Historia wyszukiwania