słownik Polsko-Szwedzki »
zwrot w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| zwrot noun | vändning [~en ~ar]substantiv |
| zwrot noun oddanie komuś czegoś | retur [~en ~er]substantiv |
| zwrot noun spłacenie, pobranie (sumy pieniężnej, kosztów) | ersättning [~en ~ar]substantiv |
| zwrot noun wyrażenie, zdanie, konstrukcja słowna; związek wyrazów; | uttryck [~et; pl. ~]substantiv |
| zwrot verb zmiana kierunku ruchu, poruszania się, obrót | bli [blev, blivit, bliven blivet blivna, pres. blir el. åld. bliver, imper. bli el. åld. bliv]verb |
| zwrotnica noun urządzenie służące do zmiany toru pojazdów szynowych | växel [~n växlar]substantiv |
| zwrotnik (geografia, geograficzny) jedna z dwóch umownych linii na Ziemi, równoleżnik 23°27′ (dwadzieścia trzy stopnie i dwadzieścia siedem minut); noun | vändkrets [~en ~ar]substantiv |
| zwrotnik Koziorożca (geografia, geograficzny) zwrotnik leżący na półkuli południowej; | |
| zwrotnik Raka (geografia, geograficzny) zwrotnik leżący na półkuli północnej; | |
| zwrotny (gramatyka) wskazujący, że wykonawca czynności sam jej podlega | |
| zwrotny dotyczący zmiany kierunku | |
| czasownik zwrotny (gramatyka) czasownik, który w języku polskim odnosi się do wykonawcy czynności przez zaimek „się”, a w innych językach przez odpowiednią końcówkę lub właściwy zaimek zwrotny | |
| pełny zwrot noun | lappkast [~et; pl. ~]substantiv |
| podzwrotnikowy adjective leżący w pobliżu zwrotnika, właściwy dla strefy zwrotnika | subtropisk [~t ~a]adjektiv |
| sprzężenie zwrotne noun reakcja układu funkcjonalnego na efekt jego własnego działania, który to efekt wpływa na wydajność układu w kolejnych rundach działania; | återkoppling [~en ~ar]substantiv |
| zaimek zwrotny |
