słownik Polsko-Szwedzki »
wierzch w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| wierzch górna lub zewnętrzna powierzchnia czegoś | |
| wierzchni (książkowy) znajdujący się na wierzchu czegoś, umieszczony na górze, stanowiący zewnętrzną warstwę czegoś; górny, zewnętrzny noun | utsida [~n -sidor]substantiv |
| wierzchowiec (jeździectwo, jeździecki) koń do jazdy wierzchem, w siodle verb | anträda [-trädde, -trätt, -trädd n. -trätt, pres. -träder]verb |
| wierzchołek (geografia, geograficzny) szczyt góry | |
| wierzchołek góry lodowej (publikatory) o wykrytej aferze, która stanowi fragment szerszego, lecz nieujawnionego jeszcze negatywnego zjawiska | |
| nawierzchnia noun górna część drogi, placu, chodnika; | beläggning [~en ~ar]substantiv |
| oliwa sprawiedliwa zawsze na wierzch wypływa prawda zawsze wyjdzie na jaw | |
| powierzchnia (potocznie, potoczny) miara wielkości zbioru na płaszczyźnie, pole powierzchni noun | yta [~n ytor]substantiv |
| powierzchnia noun określony obszar, o ograniczonych rozmiarach | areal [~en ~er]substantiv yta [~n ytor]substantiv |
| powierzchnia noun wierzchnia warstwa masy jakiejkolwiek substancji, cieczy | yta [~n ytor]substantiv |
| powierzchnia noun zewnętrzna strona | yta [~n ytor]substantiv |
| powierzchniowy pojawiający się/występujący na powierzchni | |
| powierzchownie w sposób powierzchowny | |
| powierzchowność noun wygląd zewnętrzny człowieka | utseende [~t ~n]substantiv |
| powierzchowny adjective | flack [~t ~a]adjektiv |
| powierzchowny adjective taki, który opiera się na płytkiej, pobieżnej obserwacji, który nie wnika w istotę rzeczy | ytlig [~t ~a]adjektiv |
| zwierzchnictwo noun sprawowanie władzy zwierzchniej | överhöghet [~en ~er]substantiv |
| zwierzchnik adjective ktoś, kto ma nad kimś/czymś władzę | överordnad [-ordnat ~e]adjektiv |
