słownik Polsko-Szwedzki »
turecki w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| turecki (językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Turcji; noun | turkiska [~n turkiskor]substantiv |
| turecki noun odnoszący się do Turcji, do zamieszkujących ją Turków, do ich kultury, dziejów, języka itp. | turkiska [~n turkiskor]substantiv |
| turecki adjective odnoszący się do Turcji, do zamieszkujących ją Turków, do ich kultury, dziejów, języka itp. | turkisk [~t ~a]adjektiv |
| siedzieć jak na tureckim kazaniu (potocznie, potoczny) nie rozumieć nic z toczącej się rozmowy, nie wiedzieć, o czym mowa | |
| staroturecki język staroturecki (1.2), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski; | |
| staroturecki odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.; |
