Polski | Szwedzki |
---|---|
ton (książkowy) charakter wypowiedzi | |
ton dźwięk odpowiadający określonej częstotliwości drgań akustycznych; | |
tona jednostka masy równa 1000 kilogramów | |
tona rejestrowa (morski) jednostka objętości używana do określania pojemności rejestrowej statków handlowych równa stu stopom sześciennym, czyli około 2,83 m3; noun | registerton [~net; pl. ~, best. pl. ~nen]substantiv |
tonacja (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) konkretna gama durowa lub molowa, w której wykonywany jest dany utwór muzyczny noun | tonart [~en ~er]substantiv |
toner (poligrafia) czarny lub barwny proszek tworzący obraz w technice druku laserowego; noun | toner [~n]substantiv |
tonfa sztywna pałka z poprzeczną rękojeścią używana w policji i walce wręcz; | |
Tonga (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) jedno z państw w Oceanii; noun | Tongasubstantiv |
Tongijczyk noun obywatel Tonga | tongan [~en ~er]substantiv |
Tongijka noun obywatelka Tonga | tongan [~en ~er]substantiv |
tongijski adjective odnoszący się do państwa Tonga | tongansk [~t ~a]adjektiv |
toniczny (biologia, biologiczny) odnoszący się do napięcia tkanek noun | grundton [~en ~er]substantiv |
tonik (spożywczy) bezbarwny napój gazowany o gorzkawym smaku, przygotowywany z dodatkiem chininy; noun | tonic [~en]substantiv |
tonika (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) funkcja harmoniczna rozładowująca napięcie tonalne noun | grundton [~en ~er]substantiv |
tonsillektomia (medycyna, medyczny) zabieg wycięcia migdałków podniebiennych; | |
tonsura noun krąg skóry wygolony na ciemieniu, czasami tak duży, że pozostaje jedynie wąskie pasmo włosów wokół głowy; | tonsur [~en ~er]substantiv |
tonąć verb o ludziach: zapadać się pod wodę, nie umiejąc pływać | sjunka [sjönk, sjunkit, sjunken sjunket sjunkna, pres. sjunker]verb |
tonąć verb tracić życie w wodzie, topić się | drunkna [~de ~t]verb |
tonąć verb zanurzać się pod wodę, znikając w niej | sjunka [sjönk, sjunkit, sjunken sjunket sjunkna, pres. sjunker]verb |
abaton (architektura, architektoniczny) (historia, historyczny, historycznie) w Starożytnej Grecji sypialnia dla pacjentów oczekujących cudownego uzdrowienia podczas snu; | |
abaton (architektura, architektoniczny) (historia, historyczny, historycznie) święte miejsce, zazwyczaj okręg sakralny lub podziemne pomieszczenie przy świątyni greckiej, do którego dostęp mieli wyłącznie kapłani; | |
aceton (chemia, chemiczny) związek organiczny, najprostszy przedstawiciel grupy ketonów o wzorze C3H6O, bezbarwna, łatwopalna i toksyczna ciecz o ostrym zapachu, wykorzystywany w syntezie chemicznej i jako rozpuszczalnik; noun | aceton [~et el. ~en]substantiv |
acetonowy (chemia, chemiczny) związany z acetonem, zawierający aceton noun | aceton [~et el. ~en]substantiv |
Agaton imię męskie; | |
Antoni imię męskie; | |
Antonia imię żeńskie; | |
antonim (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz o znaczeniu przeciwnym do danego noun | antonym [~en ~er]substantiv |
Antonina imię żeńskie; | |
antonomazja (językoznawstwo, językoznawczy) zastąpienie nazwy własnej osoby lub przedmiotu inną nazwą; | |
antonówka (botanika, botaniczny) (ogrodnictwo, ogrodniczy) mrozoodporna odmiana uprawna jabłoni domowej; | |
architektoniczny (architektura, architektoniczny) związany z architekturą, tworzony dla / za pomocą architektury adjective | arkitektonisk [~t ~a]adjektiv |
autochtoniczny adjective związany z autochtonami, dotyczący autochtonów | autokton [~t ~a]adjektiv |
autonomia (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) częściowa niezależność; noun | autonomi [~n ~er]substantiv |
autonomiczny adjective związany z autonomią; taki, który ma autonomię | autonom [~t ~a]adjektiv |
badminton (sport, sportowy) gra polegająca na odbijaniu rakietkami plastikowej lotki na boisku przedzielonym rozpiętą na pewnej wysokości siatką; noun | badmintonsubstantiv |
badmintonista noun gracz w badmintona | badmintonspelare [~n; pl. ~, best. pl. -spelarna]substantiv |
Balaton (geografia, geograficzny) jezioro na Nizinie Panońskiej, największe jezioro Węgier; | |
baryton (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) głos męski niższy od tenoru, wyższy od basu; noun | baryton [~en ~er]substantiv |
baton (cukiernictwo) niewielki podłużny kawałek czekolady, niekiedy z dodatkami; noun | chokladstång [~en -stänger]substantiv |