Szwedzki | Polski |
---|---|
ton | ton(książkowy) charakter wypowiedzi tondźwięk odpowiadający określonej częstotliwości drgań akustycznych; tonajednostka masy równa 1000 kilogramów |
tona ner | złagodzićaspekt dokonany od: łagodzić |
tonande adjektiv | dźwięczny(językoznawstwo, językoznawczy) wymawiany przy zsuniętych i drgających więzadłach głosowych |
tonart [~en ~er] substantiv | tonacja(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) konkretna gama durowa lub molowa, w której wykonywany jest dany utwór muzyczny |
toner [~n] substantiv | toner(poligrafia) czarny lub barwny proszek tworzący obraz w technice druku laserowego; |
tonfa | tonfasztywna pałka z poprzeczną rękojeścią używana w policji i walce wręcz; |
tonfisk [~en ~ar] substantiv | tuńczyk(ichtiologia, ichtiologiczny) duża, żyjąca w ławicach, ryba drapieżna, ważna w rybołówstwie; |
Tonga substantiv | Tonga(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) jedno z państw w Oceanii; |
tongan [~en ~er] substantiv | Tongijczyknoun Tongijkanoun |
tongansk [~t ~a] adjektiv | tongijskiadjective |
tonic [~en] substantiv | tonik(spożywczy) bezbarwny napój gazowany o gorzkawym smaku, przygotowywany z dodatkiem chininy; |
tonlös [~t ~a] adjektiv | bezdźwięczny(językoznawstwo, językoznawczy) o spółgłoskach: taka, przy wymawianiu której nie drżą więzadła głosowe bezdźwięcznyadjective |
tonsillektomi | tonsillektomia(medycyna, medyczny) zabieg wycięcia migdałków podniebiennych; |
tonsur [~en ~er] substantiv | tonsuranoun |
tonårig [~t ~a] adjektiv | nastoletniadjective |
tonåring [~en ~ar] substantiv | młodociany(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (kodeks pracy) osoba, która ukończyła szesnaście, a nie ukończyła osiemnastu lat nastolateknoun nastolatkanoun |
tonårsflicka [~n -flickor] substantiv | nastolatkanoun |
tonårskille [~n -killar] substantiv | nastolateknoun |
tonårspojke [~n -pojkar] substantiv | nastolateknoun |
tonårstjej [~en ~er] substantiv | nastolatkanoun |
-ton | -naścietworzący liczebniki główne od 11 do 19 włącznie |
abaton | abaton(architektura, architektoniczny) (historia, historyczny, historycznie) w Starożytnej Grecji sypialnia dla pacjentów oczekujących cudownego uzdrowienia podczas snu; abaton(architektura, architektoniczny) (historia, historyczny, historycznie) święte miejsce, zazwyczaj okręg sakralny lub podziemne pomieszczenie przy świątyni greckiej, do którego dostęp mieli wyłącznie kapłani; |
aceton [~et el. ~en] substantiv | aceton(chemia, chemiczny) związek organiczny, najprostszy przedstawiciel grupy ketonów o wzorze C3H6O, bezbarwna, łatwopalna i toksyczna ciecz o ostrym zapachu, wykorzystywany w syntezie chemicznej i jako rozpuszczalnik; acetonowy(chemia, chemiczny) związany z acetonem, zawierający aceton |
afton [~en aftnar] substantiv | choćbynoun przeddzień(książkowy) dzień poprzedni, dzień poprzedzający wieczornynoun wieczorowynoun wieczorowynoun wieczórnoun wigilia(książkowy) dzień poprzedzający inny dzień, zwykle jakieś święto lub ważne wydarzenie wigilia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w kalendarzu chrześcijańskim dzień poprzedzający ważniejsze święto, zwłaszcza Boże Narodzenie, często połączony z postem i uroczystym oczekiwaniem |