Polski | Szwedzki |
---|---|
sum (ichtiologia, ichtiologiczny) duża ryba drapieżna z charakterystycznymi wąsami; noun | mal [~en ~ar]substantiv |
suma (matematyka, matematyczny) wynik dodawania | |
suma pewna ilość pieniędzy | |
sumak (botanika, botaniczny) Rhus, rodzaj roślin należący do rodziny nanerczowatych i obejmujący ok. 250 gatunków; | |
sumak (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyprawa z sumaka (1.1) o kwaśnym smaku | |
sumaryczny adjective | summarisk [~t ~a]adjektiv |
Sumatra (geografia, geograficzny) indonezyjska wyspa w archipelagu Wielkich Wysp Sundajskich; | |
Sumer (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) starożytna kraina leżąca w południowej Mezopotamii; noun | Sumer [~en ~er]substantiv |
sumeryjski (historia, historyczny, historycznie) związany z Sumerem albo Sumeryjczykami, dotyczący Sumeru albo Sumeryjczyków adjective | sumerisk [~t ~a]adjektiv |
sumeryjski (językoznawstwo, językoznawczy) język sumeryjski; | |
sumienie noun wewnętrzne odczucie pozwalające rozróżniać dobro i zło | samvete [~t ~n]substantiv |
sumienność noun cecha osoby, która rzetelnie wypełnia swoje obowiązki | samvetsgrannhet [~en]substantiv |
sumienny adjective skrupulatnie wywiązujący się z podjętych obowiązków | samvetsgrann [-grant ~a]adjektiv |
sumienny adjective wykonywany dokładnie, rzetelnie | samvetsgrann [-grant ~a]adjektiv |
sumik karłowaty (ichtiologia, ichtiologiczny) ryba z gatunku (1.1) | |
sumo (sport, sportowy) rodzaj zapasów, japoński sport narodowy; noun | sumobrottning [~en]substantiv |
sumować verb dodawać, podliczać | addera [~de ~t]verb |
czyste sumienie poczucie, że zachowało się w sposób właściwy moralnie i uczciwy | |
konsument (handel, handlowy) nabywca lub użytkownik towarów, usług, zasobów lub dóbr; noun | förbrukare [~n; pl. ~, best. pl. förbrukarna]substantiv konsument [~en ~er]substantiv |
konsumować verb nabywać i użytkować coś, zużywać | förbruka [~de ~t]verb |
konsumować verb spożywać, jeść | konsumera [~de ~t]verb |
konsumpcja noun zużywanie dóbr w celu zaspokojenia określonych potrzeb; kupowanie, nabywanie, używanie, użytkowanie, zużycie, wykorzystanie | förbrukning [~en ~ar]substantiv förtäring [~en]substantiv åtgång [~en]substantiv |
konsumpcjonizm (socjologia, socjologiczny) postawa polegająca na nieusprawiedliwionej rzeczywistymi potrzebami konsumpcji dóbr materialnych i usług, a także pogląd głoszący uznawanie konsumpcji za wyznacznik jakości życia; noun | konsumism [~en]substantiv |
mieć czyste sumienie | |
nadkonsumpcja (socjologia, socjologiczny) zjawisko masowego wydawania pieniędzy ponad możliwości finansowe noun | överkonsumtion [~en]substantiv |
podsumowanie noun krótkie, ogólne przedstawienie jakiejś sprawy | sammandrag [~et; pl. ~]substantiv |
résumé podsumowanie, streszczenie | |
w sumie na moment zakończenia jakiegoś przedsięwzięcia | |
w sumie adverb na moment zakończenia jakiegoś przedsięwzięcia | inallesadverb |
wyrzut sumienia noun odczuwanie winy po zrobieniu czegoś złego | ruelse [~n ~r]substantiv samvetskval [~et; pl. ~]substantiv självförebråelse [~n ~r]substantiv |