förbruka w języku polskim

Szwedzki	Polski
förbruka [~de ~t] verb	konsumowaćverb nabywać i użytkować coś, zużywać uruchamiać(bankowość, bankowy) zaczynać wykorzystywać jakieś środki finansowe verb wyczerpywaćverb zużywać coś do końca; wydobywać coś, korzystać z czegoś aż do wyczerpania wyeksploatowaćverb doprowadzić coś do całkowitego zużycia poprzez używanie przez dłuższy czas wyeksploatowaćverb pozbawić teren złóż lub innych zasobów naturalnych wykorzystanieverb odniesienie korzyści z czegoś lub kogoś wylotverb dziura przez którą coś wylatuje zużywać(książkowy) (przenośnie, przenośnia) wyczerpywać czyjeś siły verb zużywaćverb spożytkowywać coś, robić z czegoś jakiś użytek zużywaćverb wyczerpywać zasób czegoś, zmniejszać tego ilość przez używanie
förbrukad	wyczerpanywykorzystany do końca, całkowicie spożytkowany, pozbawiony całej swej uprzedniej zawartości
förbrukande	prostracja(psychologia, psychologiczny) stan skrajnego wyczerpania psychicznego
förbrukare [~n; pl. ~, best. pl. förbrukarna] substantiv	konsument(handel, handlowy) nabywca lub użytkownik towarów, usług, zasobów lub dóbr; noun

Historia wyszukiwania